Kościół św. Anny i św. Jana Chrzciciela w Końskich

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Anny i św. Jana Chrzciciela w Końskich
A.486/1-3 z dnia 23 marca 1957 oraz 15 lutego 1967[1]
kościół parafialny
Ilustracja
widok od strony prezbiterium
Państwo

 Polska

Miejscowość

Końskie

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Anny i św. Jana Chrzciciela w Końskich

Wezwanie

św. Anny
św. Jana Chrzciciela

Wspomnienie liturgiczne

26 lipca, 24 czerwca

Położenie na mapie Końskich
Mapa konturowa Końskich, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Anny i św. Jana Chrzciciela w Końskich”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Anny i św. Jana Chrzciciela w Końskich”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Anny i św. Jana Chrzciciela w Końskich”
Położenie na mapie powiatu koneckiego
Mapa konturowa powiatu koneckiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Anny i św. Jana Chrzciciela w Końskich”
Położenie na mapie gminy Końskie
Mapa konturowa gminy Końskie, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Anny i św. Jana Chrzciciela w Końskich”
Ziemia51°10′49″N 20°25′11″E/51,180278 20,419722

Kościół świętej Anny i świętego Jana Chrzciciela w Końskichrzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się w mieście Końskie, w województwie świętokrzyskim. Należy do dekanatu koneckiego diecezji radomskiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wejście do świątyni

Świątynia została zbudowana około 1770 roku i ufundowana przez Jana Fajgla, burgrabiego krakowskiego. Nosiła wtedy wezwanie świętego Jana Chrzciciela. Budowla została poświęcona w 1778 roku. kościół został wzniesiony jako kaplica dworska, w której były odprawiane nabożeństwa dla rodziny Małachowskich, a później Tarnowskich. Około 1820 roku władze rosyjskie umieściły w kościele arsenał - magazyn broni i amunicji dla wojska stacjonującego w miejscowym garnizonie. W 1828 roku ksiądz Antoni Zwoleński, proboszcz w Końskich, przywrócił świątynię zwaną kościo­łem cmentarnym, bo w jego otoczeniu w 1777 roku powstał cmentarz grzebalny, dla kultu religijnego. W 1913 roku budowla została częściowo zniszczona przez pożar, w 1918 roku została odbudowana dzięki staraniom hrabiny Anny z Branickich Tarnowskiej. Od tego czasu kościół nosi drugie wezwanie: świętej Anny. Podczas odbudowy w głównym ołtarzu została umieszczona kopia obrazu Matki Bożej Dzikowskiej, podarowana przez hrabiego Zdzisława Tarnowskiego. Po II wojnie światowej świątynia przeszła pod opiekę parafii. Dla ułatwienia okolicznym mieszkańcom od 1970 roku odprawiano w niej Msze Święte w niedziele, a następnie w dni powszednie, jak i we wszystkie nabożeństwa okresowe. W dniu 5 listopada 1986 roku przy kościele została powołana parafia przez biskupa Edwarda Materskiego. W latach 1994-1996, dzięki staraniom księdza Czesława Bieńka, świątynia została rozbudowana[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo świętokrzyskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2014-07-16].
  2. Końskie - Parafia pw. św. Anny. Diecezja radomska. [dostęp 2014-07-16]. (pol.).