Kościół św. Anny w Nowym Lubielu
A-608 z dnia 5.11.1992 | |||||||||||
kościół parafialny | |||||||||||
Państwo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||
Miejscowość | |||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
Parafia | |||||||||||
Wezwanie | |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie gminy Rząśnik | |||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |||||||||||
Położenie na mapie powiatu wyszkowskiego | |||||||||||
52°46′33,83″N 21°24′59,14″E/52,776064 21,416428 | |||||||||||
Strona internetowa |
Kościół pw. Świętej Anny – rzymskokatolicki kościół wybudowany został w 1890 roku jako kościół parafii św. Stanisława BM na terenie wsi Nowy Lubiel. Świątynia jest jednym z pięciu na terenie Mazowsza zachowanych kościołów transeptowych. Prezbiterium tego kościoła leży po stronie zachodniej budynku, odwrotnie niż w przypadku większości innych kościołów.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Poprzednie świątynie w tym miejscu[edytuj | edytuj kod]
- 1547 r. – 24 maja król Zygmunt I Stary wydał przywilej na budowę kościoła parafialnego, fundatorką była Anna Nowodworska
- 1547 r. – 9 września parafię w Lubielu, pw. św. Stanisława biskupa, erygował biskup płocki Andrzej Noskowski
- po 1547 r. – budowa pierwszej, drewnianej świątyni
- 1775 r. – 17 lipca pożar kościoła
- 1776-1777 – budowa nowego kościoła
Obecny budynek kościoła[edytuj | edytuj kod]
- 1890 r. – budowa obecnej świątyni
- 1996 r. – remont świątyni i dzwonnicy rozpoczął ks. Kazimierz Fudała, w kolejnych latach był kontynuowany pod kierunkiem ks. Wojciecha Goryszewskiego[1].
Zabytki wewnątrz obiektu[edytuj | edytuj kod]
- Chrzcielnica drewniana (XVII/XVIII w.)
- Prospekt organowy, rokokowy, z (2 poł. XVIII w.)
- Ołtarz główny, dwa ołtarze boczne, ambona, neobarokowe, (koniec XIX w.)
Otoczenie kościoła[edytuj | edytuj kod]
Na terenie przykościelnym znajdują się dwa zabytki zarejestrowane pod tym samym co kościół numerem A-608. To drewniana dzwonnica, pochodząca z końca XIX w. oraz drewniany budynek dawnej plebanii. Położony na zachód[2] od kościoła cmentarz rzymskokatolicki został wpisany do rejestru zabytków pod numerem A-563.
Położenie na szlakach turystycznych[edytuj | edytuj kod]
Obiekt znajduje się na Pętli Ostrołęckiej szlaku Drewniane Skarby Mazowsza. Przed kościołem znajduje się tablica informacyjna, część infrastruktury szlaku.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ www.kuria.lomza.pl [online], www.kuria.lomza.pl [dostęp 2017-11-18] [zarchiwizowane z adresu 2015-01-10] (pol.).
- ↑ Google Maps [online], www.google.pl [dostęp 2017-11-18] .
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kościoły drewniane Mazowsza, część I: Dawne województwo mazowieckie, Oficyna wydawnicza „Rewasz", Pruszków 1998,