Kościół św. Benona w Broniszewie
 A-530/271 z 22.12.1997[1]
| |||||||||||||||||||
| kościół parafialny | |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||
| parafia | |||||||||||||||||||
| Wezwanie |
św. Benona | ||||||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
16 czerwca | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Wierzbinek  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu konińskiego  | |||||||||||||||||||
 52°27′34,3″N 18°23′45,9″E/52,459528 18,396083
| |||||||||||||||||||
Kościół świętego Benona w Broniszewie – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat ślesiński diecezji włocławskiej).
Jest to świątynia wybudowana przez księdza Jana Knorra, według projektu Konstantego Wojciechowskiego w latach 1900-1904 w stylu neogotyckim. Bryła kościoła jest oszkarpowana, z licznymi sterczynami, otworami okiennymi i drzwiowymi zamkniętymi ostrołukowo. Prezbiterium zamknięte jest wielobocznie, a nad całością góruje od strony zachodniej wieża. Wnętrze świątyni jest jednonawowe, czteroprzęsłowe, sklepione w prezbiterium gwiażdziście, natomiast w nawie, kaplicy i zakrystii są umieszczone sklepienia krzyżowo-żebrowe. Obiekt jest na bieżąco remontowany i znajduje się w dobrym stanie technicznym. W 2006 roku został przeprowadzony remont wieży i naprawiony został dach zniszczony przez wichurę.
Kościół posiada jednorodne stylistycznie (w stylu neogotyckim) i chronologicznie (powstałe na początku XX wieku) wyposażenie składające się m.in. z ołtarza głównego, ołtarzy bocznych, ołtarza w kaplicy bocznej z obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem, drewnianej ambony, chrzcielnicy, konfesjonału, stalli, neogotyckich feretronów i prospektu organowego z 1932 roku. Wystrój świątyni reprezentuje polichromia wykonana w 1912 roku przez Antoniego Szulczyńskiego, pod względem formalnym i kolorystycznym typowa dla okresu Młodej Polski. Znajduje się ona na sklepieniach i ścianach prezbiterium i nawy[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2021-05-14].
- ↑ Uchwała Nr XXV/153/09 Rady Gminy Wierzbinek z dnia 3 lutego 2009 r. w sprawie: przyjęcia gminnego programu opieki nad zabytkami na lata 2008-2011 dla gminy Wierzbinek [online], Dziennik Urzędowy Województwa Wielkopolskiego [dostęp 2021-05-14].