Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Pogrzybowie

Kościół Świętej Katarzyny

kl.IV-73/55/54 z 19.05.1954
kościół parafialny
widok ogólny
Państwo	Polska
Miejscowość	Przybysławice
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Pogrzybowie
Wezwanie	św. Katarzyny Aleksandryjskiej
Wspomnienie liturgiczne	25 listopada
Historia Data rozpoczęcia budowy 1801 Data zakończenia budowy 1806
Dane świątyni Styl klasycystyczny Świątynia • materiał bud. • cegła Ołtarz • liczba ołtarzy 5 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy Raszków Kościół Świętej Katarzyny
Położenie na mapie Polski Kościół Świętej Katarzyny
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Kościół Świętej Katarzyny
Położenie na mapie powiatu ostrowskiego Kościół Świętej Katarzyny
51°42′26,7″N 17°43′14,1″E

Kościół świętej Katarzyny Aleksandryjskiej w Pogrzybowie – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Raszków diecezji kaliskiej).

Jest to świątynia wzniesiona w latach 1801–1806 i ufundowana przez Sylwestra Karnkowskiego, na miejscu poprzedniego drewnianego kościoła. Budowla została wykończona i poświęcona przez Rafała Karnkowskiego w latach 1806–1809. Architektem i budowniczym był Teodor Sułkowski z Raszkowa. To jest już czwarty kościół wzniesiony w tym miejscu. Tym razem jest to świątynia murowana z cegły. Charakteryzuje się klasycystycznym kształtem architektonicznym i jest zwrócony prezbiterium w stronę zachodnią. Fasada frontowa rozczłonkowana jest pilastrami podtrzymującymi belkowanie, z trójkondygnacyjnym szczytem o wolutowych spływach. Kościół nakryty jest dachami dwuspadowymi. Ze szczytu budowli na wiernych spogląda patronka parafii św. Katarzyna Aleksandryjska z mieczem i kołem młyńskim. Fronton świątyni składa się z trzech kondygnacji. Pierwsza ozdobiona jest trzema płaskorzeźbami w formie medalionów świętych Apostołów Piotra i Pawła oraz płaskorzeźbą symboli papieskich. Druga natomiast ozdobiona jest dwiema rzeźbami drugorzędnych patronów kościoła św. Walentego i św. Antoniego Padewskiego, z kolei trzecia rzeźbą kamiennego krucyfiksu.

Wnętrze kościoła stanowi jedna nawa. Całość została wzniesiona na planie prostokąta, z wyodrębnionym prezbiterium, do którego przylega zakrystia, nad którą znajdują się loże kolatorskie, otwierające się do nawy arkadą o spłaszczonym łuku. Wewnątrz ściany rozczłonkowane są pilastrami, z oknami półkolistymi i prostokątnymi, zamkniętymi półkoliście. Nad wejściem do zakrystii jest umieszczone malowidło przedstawiające inną świętą, królową Jadwigę Andegaweńską. Ołtarz główny stanowi całą szerokość prezbiterium, udekorowany jest komunami i ozdobnymi gzymsami, a także figurami aniołów i świętych. Tuż przy prezbiterium usytuowane są dwa ołtarze zbudowane w formie baldachimów z udrapowaną kotarą i umieszczone są we wnękach. W nich można zobaczyć figury Najświętszego Serca Pana Jezusa i św. Józefa. Mniej więcej w połowie nawy głównej po obu stronach są umieszczone ołtarze z przedstawieniem drugorzędnych patronów parafii. Są nimi św. Antoni Padewski i św. Walenty.