Kościół św. Małgorzaty w Żurowej
 A-172 z dnia 24.04.1972[1]
| |||||||||
| Kościół parafialny | |||||||||
.jpg) Elewacja południowa | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||
| Miejscowość | |||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Parafia | |||||||||
| Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie gminy Szerzyny  | |||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |||||||||
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego  | |||||||||
 49°49′38,2″N 21°10′04,4″E/49,827278 21,167889
| |||||||||
Kościół św. Małgorzaty w Żurowej – rzymskokatolicki kościół parafialny pw. św. Małgorzaty, wzniesiony w latach 1595-1602, znajdujący się w Żurowej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Kościół w Żurowej powstał w latach 1595-1602. W 1749 i 1794 był remontowany. W 1906 kościół został powiększony przez przedłużenie nawy i dobudowanie obszernej kruchty od strony zachodniej. Remontowany ponownie w 1956 i 1967.
Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]
Jest to budowla konstrukcji zrębowej, orientowana. Bryła świątyni składa się z trójbocznie zamkniętego prezbiterium z zakrystią od północy, szerszą nawą z niewielką kruchtą i przestronnym przedsionkiem. Całość pokryta blaszanym dachem trójkalenicowym z ośmioboczną baniastą wieżyczką na sygnaturkę, nad nawą. Ściany oszalowane pionowo deskami. Okna tylko od strony południowej.
-
Elewacja frontowa -
Elewacja północna -
Widok od strony prezbiterium
.jpg)
.jpg)
.jpg)
We wnętrzu spłaszczone pozorne sklepienie kolebkowe z zaskrzynieniami w nawie, wspartymi na dwóch drewnianych filarach. Wnętrze zdobi polichromia figuralna i ornamentalna namalowana w 1906 przez Stanisława Gucwę. Najważniejsze wyposażenie kościoła stanowią: trzy ołtarze, główny neobarokowy z XX w. i dwa ołtarze boczne z obrazami i rzeźbami z 1928; chrzcielnica drewniana z XVIII w.; organy 8-głosowe. W tęczy barokowy krucyfiks oraz późnogotyckie rzeźby Matki Boskiej Bolesnej i św. Jana Ewangelisty z lat 1520-30.
Otoczenie[edytuj | edytuj kod]
Obok kościoła wolnostojąca, kamienna, otynkowana dzwonnica z trzema arkadami z przełomu XIX i XX w. Dwa dzwony pochodzą z 1959, jeden z 1925.
-
Dzwonnica -
-
Wieżyczka na sygnaturkę
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2018-01-09].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda, Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja, Wydawnictwo Rewasz, Pruszków, 2003, s. 166 ISBN 83-89188-08-2