Kościół św. Mikołaja BW w Wierzchlesie

Kościół świętego Mikołaja Biskupa Wyznawcy

975 z 30.12.1967
kościół parafialny
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Miejscowość	Wierzchlas
Adres	ul. Szkolna
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
parafia	św. Mikołaja
Wezwanie	św. Mikołaja Biskupa Wyznawcy
Wspomnienie liturgiczne	6 grudnia
Historia Data zakończenia budowy XIV wiek Data zniszczenia • przez 1603 pożar
Dane świątyni Styl barokowy Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 (wieżyczka na sygnaturkę) Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy Wierzchlas Kościół świętego Mikołaja Biskupa Wyznawcy
Położenie na mapie Polski Kościół świętego Mikołaja Biskupa Wyznawcy
Położenie na mapie województwa łódzkiego Kościół świętego Mikołaja Biskupa Wyznawcy
Położenie na mapie powiatu wieluńskiego Kościół świętego Mikołaja Biskupa Wyznawcy
51°12′18,64″N 18°39′58,69″E

Kościół świętego Mikołaja Biskupa Wyznawcy – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Wieluń – św. Wojciecha archidiecezji częstochowskiej) w Wierzchlesie.

Historia

Świątynia została zbudowana zapewne w XV wieku w stylu gotyckim. W następnych wiekach kościół był przebudowywany i restaurowany. W 1603 roku świątynia została spalona, jednakże krótko potem została odbudowana. Gruntowna przebudowa kościoła została wykonana w 1760 roku, dzięki wsparciu Felicjana Wierzchleyskiego herbu Berszten – miejscowego dziedzica, sędziego ziemskiego i późniejszego członka Sejmu Wielkiego. Wówczas to budowla otrzymała cechy stylu barokowego oraz zostało dobudowane ośmiokątne pomieszczenie przy nawie i jednocześnie została rozebrana wieża. Jej ocalała część jest obecnie kruchtą. W 1873 roku zostały uzupełnione zdobienia wewnętrzne. W 1914 roku świątynia została gruntownie wyremontowana. Prace remontowe zostały wsparte przez późniejszego, wieloletniego proboszcza parafii księdza Wawrzyńca Głogowskiego, który został w 1942 roku zamordowany w niemieckim obozie koncentracyjnym w Dachau. W latach 1939–1945 kościół został przeznaczony przez okupanta na skład zboża. Wówczas to zostały zrabowane z wnętrza cenne przedmioty. Po II wojnie światowej został wymieniony dach, odnowione tynki, pomalowane wnętrze oraz zamontowana instalacja elektryczna. Poza tym świątynia otrzymała nowe dzwony oraz drewnianą podłogę. W 1997 roku została odnowiona zakrystia. Pod koniec XX w. zostały przeprowadzone prace konserwatorskie ambony, chrzcielnicy oraz ołtarza głównego.

Architektura

Kościół jest orientowany i reprezentuje styl barokowy. Składa się z jednej prostokątnej nawy oraz krótszego i węższego prezbiterium, a także dostawionej od strony południowej zakrystii. Od strony północnej do budowli jest dostawione ośmioboczne pomieszczenie – zapewne z XVIII stulecia, natomiast od strony zachodniej kruchta. Świątynia ma ostrołukowe okna oraz skarpy widoczne szczególnie od strony północnej i południowej. Budowla nakryta jest dachem dwuspadowym, zwieńczonym barokową sygnaturką. Kościół posiada cenne zabytki sakralne, między innymi późnogotycką chrzcielnicę, piękne rokokowe ołtarze, wykonane w II połowie XVIII wieku oraz ambonę w stylu barokowym, także z XVIII wieku. Ciekawa jest również płyta nagrobna Alberta i Katarzyny Gaszyńskich ozdobiona herbami Berszten i Poraj. W ołtarzu głównym znajduje się kopia obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej, którą można zobaczyć po podniesieniu obrazu z wizerunkiem św. Rocha. Na sklepieniu znajduje się malowidło Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.

Obraz Matki Bożej Wierzchlejskiej

Obraz pochodzi najprawdopodobniej z XVIII w. W opinii historyków sztuki zastąpił on inną starszą kopię ikony Matki Bożej Częstochowskiej znajdującą się w Wierzchlesie znacznie wcześniej i już wtedy słynącą łaskami. Akta wizytacji biskupiej z 1668 r. wspominają, iż "w wielkim ołtarzu tutejszej świątyni znajduje się obraz Matki Bożej Częstochowskiej z dwoma pozłacanymi, srebrnymi koronami, 19 wotami". O obrazie tym, a także o jego kulcie wspominają również dokumenty wizytacji biskupich z 1730 i 1746 r. Obraz pokryty jest srebrną sukienką ufundowaną przez proboszcza ks. Klemensa Brzozowskiego w 1886 r. Kościół w Wierzchlesie został ustanowiony sanktuarium diecezjalnym.