Kościół św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Starym Zamku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Stanisława Biskupa i Męczennika
A/1236/1050 z dnia 24.01.1964[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Stary Zamek

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

parafia

Parafia św. Stanisława Biskupa i Męczennika

Wezwanie

św. Stanisław Biskup i Męczennik

Położenie na mapie gminy Sobótka
Mapa konturowa gminy Sobótka, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Stanisława Biskupa i Męczennika”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Stanisława Biskupa i Męczennika”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Stanisława Biskupa i Męczennika”
Położenie na mapie powiatu wrocławskiego
Mapa konturowa powiatu wrocławskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Stanisława Biskupa i Męczennika”
Ziemia50°55′52,00″N 16°48′09,97″E/50,931111 16,802769

Kościół św. Stanisława Biskupa i Męczennikarzymskokatolicki kościół parafialny we wsi Stary Zamek, należący do dekanatu Sobótka archidiecezji wrocławskiej.

Świątynia późnoromańska powstała w XIII w., obecnie stanowi jeden z najznakomitszych tego typu obiektów sakralnych na Dolnym Śląsku. Do czasów obecnych zachowały się liczne elementy romańskie, w południowej kruchcie portal z 1257-1261 fundacji biskupa Tomasza. Znajdują się na nim płaskorzeźby z wyobrażeniem Madonny Tronującej i biskupa Tomasza, a także scena z legendy o świętym Tomaszu. W prezbiterium wmurowano bazę i kapitel kolumny romańskiej z połowy XIII w oraz zwornik. We wschodniej ścianie kruchty rzeźba lwa prawdopodobnie z XII w., w południowej nawie okienko z czasów budowy świątyni. Gotycki północny portal prezbiterium, portal zakrystii z ok. 1520, w loży kolatorskiej fragment ołtarza przedstawiającego Zwiastowanie Pańskie z końca XV w., na wschodniej ścianie prezbiterium fragment sakramentarium z XV w., ołtarz główny flankują rzeźby św. Stanisława i św. Wacława z 1495. Z okresu renesansu pochodzą m.in. znajdujące się w północnej ścianie nawy epitafium Jana Warkocza i jego żony Weroniki z 1569, w ścianie południowej epitafium G. von Gelhorna i jego żony z 1598, w prezbiterium drewniana, polichromowana tablica herbowa z ok. 1600, empora i płyta nagrobna w posadzce kruchty z ok. 1600, polichromowany strop deskowy w zakrystii. Ponadto w kościele znajduje się m.in. barokowy ołtarz główny z 1714 z krucyfiksem z końca XVIII w., ambona z 1714 i rzeźby. Na plebanii znajduje się gotycka rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2020-03-21].
  2. Janusz Czerwińsk, Ryszard Chanas: Dolny Śląsk - przewodnik, Sport i Turystyka, Warszawa 1977 s. 190