Kościół Ewangelicko-Augsburski w Rybniku
 A/119/04 z dnia 13 sierpnia 2004[1]
| |||||||||||
| kościół parafialny | |||||||||||
| |||||||||||
| Państwo | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||
| Kościół | |||||||||||
| Parafia | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Rybnika  | |||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||
Położenie na mapie województwa śląskiego  | |||||||||||
 50°05′29,26″N 18°32′31,37″E/50,091461 18,542047
| |||||||||||
Kościół ewangelicko-augsburski w Rybniku – kościół parafii ewangelicko-augsburskiej w Rybniku. Mieści się przy ulicy Miejskiej, w Rybniku, w województwie śląskim.
Pierwszy kościół powstał w 1791 roku według projektu architekta Franciszka Ilgnera z dawnej sieciarni zamkowej, którą wcześniej wykorzystywano do przechowywania i suszenia sieci rybackich. Po 5 latach kościół uległ spaleniu, a odbudowany służył ewangelikom do 1853 roku, kiedy ponownie świątynię strawił pożar. W tym samym roku został odbudowany i ten murowany kościół służy do dzisiaj. Neoromańska wieża, przy fasadzie frontowej od strony północnej, została dobudowana do budynku kościoła w 1875 r.
Wewnątrz znajduje się jedna kondygnacja empor i skromne, ale oryginalne wyposażenie w stylu późnego baroku[2]. Strop kościoła jest drewniany, okna półkoliste, ołtarz ambonowy, empory wsparte na czworobokowych filarach. W ołtarzu obecnie znajduje się kopia obrazu Bernarda Plockhorsta "Chrystus i syn marnotrawny", wykonana w drugiej połowie XIX wieku.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
- ↑ Kościół ewangelicko - augsburski. Urząd Miejski w Rybniku. [dostęp 2013-02-23].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Aleksander Żukowski, Anna Gudzik: Szlakami Zielonego Śląska 1. Czerwionka-Leszczyny: Agencja Reklamowo-Wydawnicza Vectra, 2010, s. 287. ISBN 978-83-60891-27-8.