Kościół Matki Boskiej Różańcowej i św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Łodzi

Kościół Matki Boskiej Różańcowej i św. Stanisława Biskupa i Męczennika
w Łodzi
	kościół parafialny
	; widok od frontu
Państwo	Polska
Miejscowość	Łódź-Stoki
Adres	Janosika
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Matki Boskiej Różańcowej i św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Łodzi
Wezwanie	Matki Boskiej Różańcowej i św. Stanisława Biskupa i Męczennika
Wspomnienie liturgiczne	I niedziela października i 8 maja
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1929
Data zakończenia budowy	1931; 1988-1994 (rozbudowa)
Data poświęcenia	2002
Dane świątyni
Styl	modernistyczny
Architekt	Józef Kaban
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła
Wieża kościelna; • liczba wież	; 1
Ołtarz; • liczba ołtarzy	; 1
Liczba naw	1
	Położenie na mapie Łodzi Kościół Matki Boskiej Różańcowej i św. Stanisława Biskupa i Męczennika; w Łodzi
	Położenie na mapie Polski Kościół Matki Boskiej Różańcowej i św. Stanisława Biskupa i Męczennika; w Łodzi
	Położenie na mapie województwa łódzkiego Kościół Matki Boskiej Różańcowej i św. Stanisława Biskupa i Męczennika; w Łodzi
	51°47′16,0″N 19°31′22,5″E/51,787778 19,522917
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Matki Boskiej Różańcowej i świętego Stanisława Biskupa i Męczennika w Łodzi – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat Łódź-Stoki archidiecezji łódzkiej). Znajduje się na osiedlu Stoki.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Jest to świątynia wzniesiona w latach 1929–1931. Budowla jest murowana, reprezentuje styl modernistyczny, zaprojektował ją architekt Józef Kaban. Poświęcona została w dniu 5 lipca 1931 roku przez biskupa Wincentego Tymienieckiego. W 1988 roku rozpoczęła się rozbudowa świątyni (prezbiterium, zakrystia, sale), która została zakończona w 1994 roku, powstała wówczas także wieża-dzwonnica. Kościół konsekrował w 2002 roku arcybiskup Władysław Ziółek.

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Do wyposażenia świątyni należą: ołtarz marmurowy, 3 dzwony, Droga Krzyżowa (wykonana z gipsu), organy o 3 manuałach, pedał, 12 głosów, ławki wykonane z drewna dębowego^[1].