Kościół Siedmiu Boleści Najświętszej Marii Panny w Kowalach Pańskich

Kościół Siedmiu Boleści Najświętszej Marii Panny

kl.IV-75/99/53 z 23.12.1953
kościół parafialny
widok od frontu
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Miejscowość	Kowale Pańskie
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Siedmiu Boleści Najświętszej Marii Panny w Kowalach Pańskich
Wezwanie	Siedmiu Boleści Najświętszej Marii Panny
Wspomnienie liturgiczne	15 września
Historia Data rozpoczęcia budowy 1847 Data zakończenia budowy 1851 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia rzymskokatolicka Fundator Antoni Czarnecki
Dane świątyni Styl późnoklasycystyczny neoromański Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy Kawęczyn Kościół Siedmiu Boleści Najświętszej Marii Panny
Położenie na mapie Polski Kościół Siedmiu Boleści Najświętszej Marii Panny
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Kościół Siedmiu Boleści Najświętszej Marii Panny
Położenie na mapie powiatu tureckiego Kościół Siedmiu Boleści Najświętszej Marii Panny
51°56′12,7″N 18°32′38,1″E

Kościół Siedmiu Boleści Najświętszej Marii Panny w Kowalach Pańskich – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat dobrski diecezji włocławskiej).

Obecna świątynia w stylu późnoklasycystycznym z elementami neoromańskimi została wzniesiona w latach 1847–1853, z fundacji Antoniego Czarneckiego z Brzóstkowa na miejscu wcześniejszej budowli. Podczas okupacji hitlerowskiej świątynia została całkowicie ograbiona. W latach 2008–2009 została odnowiona elewacja zewnętrzna świątyni, zostało wymienione pokrycie dachu na dachówkę ceramiczną. W otworach wieży zostały zamontowane trzy zegary. Odmalowana została również elewacja. W 2009 roku zostały wykonane z granitu nowe schody główne i do zakrystii.

Budowla jest orientowana, murowana, jednonawowa, wybudowana na planie prostokąta, z prezbiterium nie wyodrębnionym w bryle świątyni, zakończony od strony wschodniej półkolistą zakrystią. W elewacji zachodniej jest usytuowana czterokondygnacyjna wieża. Dach korpusu jest dwuspadowy z sygnaturką na środku kalenicy, zakrystia jest nakryta dachem półstożkowym, wieżę nakrywa dach ostrosłupowy, zwieńczony kulą i krzyżem. Dachy kościoła są pokryte dachówką.

Do wyposażenia kościoła należą trzy murowane ołtarze; w jednym z nich znajduje się Pieta z XVIII wieku. Poza tym w świątyni znajdują się: portret trumienny wykonany na blasze (z XVII wieku) i naczynia liturgiczne (z przełomu XVII i XVIII wieku).