Kościół pw. św. Wawrzyńca w Wilkowie
51°48′01″N 20°37′24″E/51,800278 20,623333Zabytkowy, drewniany kościół parafii pw. św. Wawrzyńca Diakona i Męczennika w Wilkowie.
 nr rej.: 489/A/62 z 23.03.1962 oraz 182/A z 15.10.1982)
| |||||||||||||||||||
| Kościół parafialny | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie gminy Błędów  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie powiatu grójeckiego  | |||||||||||||||||||
| 51°48′01″N 20°37′24″E/51,800278 20,623333
| |||||||||||||||||||
Historia[edytuj | edytuj kod]
Według przekazów i historycznych źródeł kościelnych świątynia miała istnieć już w roku 1276, inne źródła podają rok 1330[1]. Według jeszcze innych, obecny kościół pochodzi z początku XVI w.
Z zapisu wizytacji bp. Wawrzyńca Goślickiego w Wilkowie, odbytej w 1603 wynika, że w tym czasie istniał już w Wilkowie Pierwszym kościół drewniany, pod wezwaniem św. Wawrzyńca męczennika. Prawdopodobnie ten kościół z XIII w. uległ zniszczeniu – spłonął, bo według niepotwierdzonych informacji, w roku 1618, staraniem Krzysztofa Wilskiego-Ciborowicza, kanonika łuckiego, wzniesiony został w Wilkowie nowy drewniany kościół, który istnieje do dzisiaj[2].
Przekaz historii kościoła podaje, że ks. kanonik K. Wilski-Ciborowicz w 1618 r. nabył od Seweryna Wilkowskiego część dóbr m. Wilków i przekazał je probostwu wilkowskiemu. Jest bardzo prawdopodobne, że autor akt konsystorskich połączył fakt fundacji plebańskiej z jednoczesną fundacją kościoła. Wniosek taki uprawdopodabnia też testament Wiktoryna Wilskiego, w latach 1669-1699, proboszcza wilkowskiego[2].
W pierwszych latach XIX w. kościół nie był użytkowany z powodu znacznego zniszczenia. Został odnowiony w roku 1880. W latach 1985–1991 przeprowadzono remont generalny kościoła, wraz z jego wyposażeniem i rozbudową placu kościelnego, przez ówczesnego proboszcza, księdza kanonika Mariana Panka[3].
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Trójnawowy kościół, o konstrukcji zrębowej zbudowany został na planie prostokąta z drewna modrzewiowego. Prezbiterium wybudowano tej samej szerokości jak nawa główna, z dwiema bocznymi zakrystiami (w latach 1985 -1991 dobudowano trzecią). Kruchta umiejscowiona została od frontu nawy głównej. Dach jednokalenicowy, dwuspadowy, obecnie kryty blachą, z małą, czworoboczną wieżyczką w części frontowej nawy głównej, pokrytą blaszanym daszkiem namiotowym, zwieńczoną krzyżem katolickim osadzonym na tarczy półksiężyca z gwiazdą.
Wnętrze kościoła zostało podzielone na trzy części, dwoma rzędami kolumn toskańskich. W prezbiterium i nawie głównej wykonano sklepienia kolebkowe, w nawach bocznych płaskie. Chór muzyczny został wsparty na dwóch słupach. Wnętrze kościoła pokryto barwną polichromią z elementami orłów w herbach wykonaną podczas konserwacji kościoła w 1950[2].
Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]
Na wyposażenie kościoła składają się: ołtarz główny, późnoklasycystyczny, z ok. 1860, późnorenesansowy ołtarz boczny, oraz barokowa chrzcielnica w kształcie anioła wspierającego misę chrzcielną z przełomu XVII i XVIII w.
Poprzednia dzwonnica drewniana została zastąpiona dzwonnicą murowaną, trzy dzwonową, zbudowaną w latach 1985-1991 na planie kwadratu i zwieńczoną blaszanym dachem namiotowym[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom XIII – wynik wyszukiwania – DIR [online], dir.icm.edu.pl [dostęp 2023-07-26].
- ↑ a b c d Informacje o parafii na stronie diecezji łowickiej
- ↑ O proboszczu, co wyprzedza koguty. kosciol.wiara.pl.