Konkatenacja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Konkatenacja (łac. concatenatio) – łączenie ze sobą wyrażeń.

Konkatenacja w literaturze[edytuj | edytuj kod]

Łańcuchowe sprzęganie wersów (albo strof itp.), wiązanie poprzedniego z następnym, poprzez powtórzenie jakiegoś wyrazu albo zespołu wyrazów, np.

Zabawiał często pod Ciemnym Cyprysem
Pod Ciemnym Cyprysem, gdzie czuł się Farysem
Gdzie czuł się Farysem,...

Konkatenacja w językach programowania[edytuj | edytuj kod]

W programowaniu oznacza łączenie dwóch wyrażeń (np. tekstowych) w jedno (ustawienie jednego za drugim).

Operatory konkatenacji ciągów w niektórych językach programowania:

Konkatenacja w teorii języków formalnych[edytuj | edytuj kod]

W językach formalnych do oznaczania konkatenacji używa się kropki, ale często jest ona pomijana. Konkatenacji używa się w dwóch kontekstach:

  • dla słów, z oczywistą definicją,
  • dla języków, z następującą definicją:

Konkatenacja w matematyce[edytuj | edytuj kod]

W matematyce, a szczególnie w teorii mnogości i kombinatoryce rozważa się konkatenację ciągów. Jeśli oraz są ciągami długości odpowiednio to ich konkatenacja jest ciągiem długości danym przez

Czasami powyższa definicja jest w naturalny sposób rozszerzana na ciągi długości pozaskończonej (tzn. indeksowane liczbami porządkowymi).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Eric W. Weisstein, Concatenation, [w:] MathWorld, Wolfram Research (ang.). [dostęp 2024-02-02].
  • publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Concatenation (ang.), Encyclopedia of Mathematics, encyclopediaofmath.org [dostęp 2024-02-02].