Konrad Wagner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konrad Wagner

Konrad Wagner (ros. Конрад Эдуардович Вагнер, ur. 17 lipca?/29 lipca 1862 w Praszce, zm. po 1948) – rosyjski i polski lekarz, profesor propedeutyki i diagnostyki na Uniwersytecie Kijowskim, profesor Uniwersytetu Moskiewskiego, Uniwersytetu w Symferopolu i Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył gimnazjum klasyczne w Wilnie[1]. Studiował medycynę na Akademii Medyko-Chirurgicznej w Sankt Petersburgu, studia ukończył w 1886, tytuł doktora medycyny otrzymał w 1888 roku[2]. Był asystentem w klinice Manaseina. Uzupełniał studia za granicą: u Miecznikowa i Roux w Instytucie Pasteura w Paryżu, w Londynie, Wiedniu, Berlinie, Lipsku, Strasburgu i w Pradze u Hupperta[3]. W 1902 został profesorem. W latach 1914-1917 profesor na Uniwersytecie Moskiewskim. Od 1918 do 1920 profesor na Uniwersytecie w Symferopolu[1]. Następnie emigrował do Egiptu, gdzie spędził 11 lat[4]. Pomagał organizować rosyjską klinikę w Kairze w 1920 roku[5]. W latach 30. docent chorób wewnętrznych na Uniwersytecie Warszawskim. Po II wojnie światowej praktykował w Piotrkowie[6].

Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]

  • Материалы по клиническому изучению колебаний в свойствах желудочного сока. Дисс. СПб., 1888
  • Contribution à l'étude de l'immunité; le charbon des poules. Ann. de l'Inst. Pasteur 4, ss. 570-602, 1890
  • Ответ на замечания д-ра С. Минца по поводу моей статьи "О способе, предложенном Winter'ом для анализа желудочного сока" и т. д., 1891
  • Как приобретаются болезни желудка. Санкт-Петербург: К.Л. Риккер, 1893
  • Как часто встречаются случаи с отсутствием соляной кислоты в желудке? [Санкт-Петербург] : тип. М-ва пут. сообщ., ценз. 1894
  • Краткий очерк учения гомеопатов. Санкт-Петербург: тип. инж. Г.А. Бернштейна, 1895
  • Как уберечься от заразных болезней? Санкт-Петербург: К.Л. Риккер, 1898
  • О значении бактериологии в деле распознавания внутренних болезней. Киев: тип. Имп. Ун-та св. Владимира Н.Т. Корчак-Новицкого, 1898
  • О значении бактериологии в деле распознавания внутренних болезней. Санкт-Петербург: тип. Я. Трей, 1898
  • Случай из практики. Киев: тип. Имп. Ун-та св. Владимира Н.Т. Корчак-Новицкого, [1899]
  • К казуистике сифилитических поражений сердца с значительным расширением легочной артерии, 1901
  • Zur Frage der eosinophilen Leukocytose bei Echinokokkus der inneren Organe. Centralblatt für innere Medizin 29, ss. 129-144, 1908
  • К вопросу о сужении и закрытии просвета верхней полой вены, 1914
  • О нуждах Ессентукской группы Кавказских минеральных вод. Петроград: тип. М-ва пут. сообщ. (т-ва И.Н. Кушнерев и К°), 1916
  • Przypadek pierwotnej błonicy palca. Medycyna 5 (23), ss. 785-787, 1931
  • Przyczynki do symptomatologii zwężenia i zamknięcia światła górnej żyły głównej. Polska Gazeta Lekarska 11 (4, 5), ss. 61-65, 81-85, 1932
  • Wskazania i wartości lecznicze Heluanu (w Egipcie). Medycyna 7 (13), ss. 397-403, 1933
  • O czerwonce pełzakowej i jej leczeniu na podstawie spostrzeżeń w Egipcie. Medycyna 9 (18), ss. 597-605, 1935

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Vasilʹyev KK. Professor Tavricheskogo universiteta K.E. Vagner [Профессор Таврического университета К.Э. Вагнер]. W: I.S. Shmelev i dukhovnaya kulʹtura pravoslaviya: Sb. materialov mezhdunar. konf., g. Alushta, 12-16 sent. 2000 g. [И.С. Шмелев и духовная культура православия: Сб. материалов междунар. конф., г. Алушта, 12-16 сент. 2000 г]. Симферополь: Таврия-Плюс, 2003 ISBN 966-7503-79-8 ss. 316-321
  2. ↑ Енциклопедія сучасної України, 2-й том (2003)
  3. ↑ Uniwersytet Warszawski w latach 1915/16-1934/35: kronika / oprac. Tadeusz Manteuffel. Warszawa, 1936 s. 153
  4. ↑ Wagner K. Wskazania i wartości lecznicze Heluanu (w Egipcie). Medycyna 7 (13), ss. 397-403, 1933
  5. ↑ Российская диаспора в Африке 20-50-е годы: сборник статей. Издательская фирма "Восточная литература" РАН, 2001 s. 36 [1]
  6. ↑ Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na rok 1948 s. 481
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Konrad_Wagner&oldid=73497231”