Kotelní jámy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kotelní jámy, widok od wschodu. Nad nimi Kotel, po prawej Harrachovy kameny

Kotelní jámy (niem. Kessel Gruben) – podwójny kocioł polodowcowy w Sudetach Zachodnich, w czeskiej części pasma Karkonoszy.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Kotelní jámy położone są w zachodniej części Karkonoszy, w masywie Czeskiego Grzbietu. Ściany kotłów podcinają od południowego wschodu masyw Kotla oraz południa Harrachovy kameny.

Obszar ten zbudowany jest z granitu karkonoskiego.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Kotelní jámy składają się z dwóch cyrków lodowcowych – na zachodzie (pod Kotlem) Malá Kotelní jáma, i na wschodzie (pod szczytem Harrachovy kameny) Velká Kotelní jáma. Rozdziela je grzęda – Liščí hřebínek. Strome ściany kotłów mają około 350 m wysokości (ok. 1050-1400 m n.p.m.), przy nachyleniu 35 stopni. Dna kotłów znajdują się na wysokości 1200 m n.p.m. Zarówno dna kotłów, jak i doliny poniżej pokryte są blokami granitu, tworzącymi morenę denną, a poniżej morenę czołową. Najniższe moreny występują na wysokości 840 m n.p.m. Największy zasięg długości lodowca wynosił 2000 m[1].

Kotelní jámy zostały wymodelowane przez lodowce górskie, które powstały w plejstocenie, prawdopodobnie w czasie ostatniego zlodowacenia (bałtyckiego).

Wody[edytuj | edytuj kod]

Z Kotelních jám wypływa Kotelský potok, prawy dopływ Jizerki. Ponadto pozostałością po lodowcu jest jedyne jezioro pochodzenia polodowcowego na obszarze czeskich Karkonoszy - Mechové jezírko.

Flora i fauna[edytuj | edytuj kod]

W otoczeniu kotła panuje specyficzny mikroklimat typu subpolarnego, w wyniku czego wykształcił się zespół roślinności alpejskiej i arktycznej, a w pobliżu potoków spotykany jest szereg rzadkich gatunków roślin i zwierząt, którym odpowiada duża wilgotność tego środowiska. Występuje tu sasanka alpejska, modrzyk górski, goździk pyszny, lilia złotogłów, zawilec narcyzowaty, skalnica. Wśród zwierząt występują tu głównie ptaki i ślimaki.

Ochrona przyrody[edytuj | edytuj kod]

Kotelní jámy znajdują się na obszarze czeskiego Karkonoskiego Parku Narodowego (Krkonošský národní park, KRNAP). Dla większej ochrony w 1952 roku utworzono rezerwat przyrody (státní přírodní rezervace) o pow. 10 101 ha, obejmujący również źródło Łaby i przyległe łąki górskie.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Dnem kotłów przechodzi szlak turystyczny zielony zielony szlak turystyczny prowadzący z miejscowości Horní Mísečky do schroniska Dvoračky. Jest on zamykany zimą ze względu na niebezpieczeństwo lawin.

Od góry można oglądać Kotelní jámy z Szlak czerwony czerwonego szlaku wiodącego z miejscowości Horní Mísečky do schroniska Dvoračky przez Harrachovy kameny[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Migoń P. Karkonosze – rozwój rzeźby terenu. W: Mierzejewski P. (red.), 2005: Karkonosze. Wyd. Uniwersytetu Wrocławskiego, strona 340.
  2. Mapa szlaków turystycznych. [dostęp 2020-10-06].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Migoń P. Karkonosze – rozwój rzeźby terenu. W: Mierzejewski P. (red.), 2005: Karkonosze, Wyd. Uniwersytetu Wrocławskiego, ISBN 83-229-2675-8
  • Mapa turystyczna Karkonosze polskie i czeskie 1:25 000, Wydawnictwo "Plan", Jelenia Góra, ISBN 83-88049-26-7
  • Krkonoše-západ. turistická a lyžařská mapa 1:25 000, Nakladelství ROSY, 1995, 80-85510-28-6