Krajno (gromada)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krajno
gromada
1954–1973
Państwo

 Polska

Województwo

kieleckie

Powiat

kielecki

Data powstania

29 września 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Krajno (obecnie są to trzy wsie: Krajno Pierwsze, Krajno Drugie i Krajno-Zagórze)

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

4

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

24

brak współrzędnych

Krajno – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Krajno z siedzibą GRN w Krajnie (obecnie są to trzy wsie: Krajno Pierwsze, Krajno Drugie i Krajno-Zagórze) utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie kieleckim w woj. kieleckim, na mocy uchwały nr 13c/54 WRN w Kielcach z dnia 29 września 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Krajno (bez przysiółka Krajno Zagórze i bez lasów państwowych Nadleśnictwa Święta Katarzyna), Krajno II i Krajno-Parcelanci ze zniesionej gminy Górno oraz Porąbki ze zniesionej gminy Bieliny w tymże powiecie, ponadto lasy Świętokrzyskiego Parku Narodowego, oddziały Nr Nr 164–174 i 189–195[6]. Dla gromady ustalono 24 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

1 stycznia 1969 do gromady Krajno przyłączono obszar zniesionej gromady Święta Katarzyna[8].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[9].

Zobacz też: gmina Krajno.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 13c/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu kieleckiego; w ramach Zarządzenia Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 20 grudnia 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 29 września 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 31 grudnia 1954 r., Nr. 15, Poz. 104)
  7. Uchwała Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 1 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 9 października 1954 r., Nr. 11, Poz. 26)
  8. Uchwała XV/57/68 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 14 października 1968 r. w sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie kieleckim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Kielcach z dnia 23 grudnia 1968 r., Nr. 27, Poz. 224)
  9. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.