Krystian Waksmundzki

Krystian A. Waksmundzki
	major
Data i miejsce urodzenia	19 sierpnia 1940 ; Kraków
	Przebieg służby
Lata służby	od 1958
Siły zbrojne	Siły Zbrojne Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej
Stanowiska	Komendant Naczelny Związku Legionistów Polskich; Komendant Główny Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny
	Odznaczenia

Krystian Andrzej Bolesław Waksmundzki (ur. 19 sierpnia 1940 w Krakowie) – Komendant Naczelny Związku Legionistów Polskich, Komendant Główny Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny, specjalista w dziedzinie sozologii, historyk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1958–1963 studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim na wydziale geografii. Od 1979 członek Związku Legionistów Polskich, od tegoż roku, członek Komendy Naczelnej Związku. W 1983 mianowany I. Zastępcą Komendanta Naczelnego. W 1993 wybrany na stanowisko Komendanta Naczelnego ZLP.

W grudniu 2008 wybrany został na stanowisko Komendanta Głównego Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny^{[potrzebny przypis]}. Przewodniczący Naczelnego Obywatelskiego Komitetu Uczczenia Pamięci Marszałka Edwarda Śmigłego-Rydza. Organizator – obok Zofii Korczyńskiej – krakowskiego Muzeum Czynu Niepodległościowego, aktualnie pełni funkcje Przewodniczącego Rady Muzeum.

Obok dra Romana Łazarskiego i Legionistów, Krystian Waksmundzki był głównym inicjatorem uratowania krakowskiego Kopca Józefa Piłsudskiego na Sowińcu. Był współzałożycielem Komitetu Opieki nad Kopcem Józefa Piłsudskiego i jego pierwszym Prezesem (w latach 1980–1998).

Ponadto z jego inicjatywy Kopiec Józefa Piłsudskiego oraz Dom im. Józefa Piłsudskiego na krakowskich Oleandrach zostały wpisane do rejestru zabytków, a także przywrócone zostały niektóre historyczne nazwy ulic Krakowa i tablice pamiątkowe.

Dnia 27 listopada 2017 ówczesny minister obrony narodowej Antoni Macierewicz nadał Waksmundzkiemu stopień majora Wojska Polskiego w uznaniu zasług za wykonywanie zadań na rzecz obronności państwa^[1].

Sprawa buławy Edwarda Śmigłego-Rydza[edytuj | edytuj kod]

W 1994 wypożyczył ze skarbca klasztoru jasnogórskiego buławę Marszałka Edwarda Śmigłego-Rydza i pamiątkową szablę Marszałka Józefa Piłsudskiego. W związku z nieoddaniem pamiątek w uzgodnionym terminie, paulini zgłosili sprawę organom ścigania. W 1999 Sąd Rejonowy w Krakowie, po przesłuchaniu 39 świadków, skazał Krystiana Waksmundzkiego na dwa lata więzienia w zawieszeniu. Ponieważ Waksmundzki odmówił zwrotu zagarniętych zabytków, sąd odwiesił wyrok. W czerwcu 2001 Waksmundzki miał rozpocząć odbywanie kary, ze względów na zły stan zdrowia został osadzony dopiero w listopadzie 2001^[2]. Po odbyciu roku kary został ułaskawiony przez Prezydenta RP, Aleksandra Kwaśniewskiego^[3]. Buława i szabla nie wróciły na Jasną Górę i nie wiadomo gdzie się znajdują.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ MaciejM. Gawlikowski MaciejM., Na szlaku Kadrówek 1981-1989, wyd. II, Warszawa 2018, ISBN 978-83-949058-1-1, OCLC 1104504696 [dostęp 2022-12-05] .
↑ Anna Szulc: Obława na buławę, Polityka, nr 4 (2334) z dnia 2002-01-26; s. 76–77
↑ Okopy komendanta, Gazeta krakowska

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Edmund Mieczysław Jastrzębiec-Strużanowski, Żołnierz Rzeczypospolitej Żołnierz Niepodległości, 1995
Kto jest kim w Krakowie, Dziennik Polski nr 194, 21 sierpnia 2005
Biuletyn Komendy Naczelnej Związku Legionistów Polskich nr specjalny, sierpień 2005

[1] MaciejM. Gawlikowski MaciejM., Na szlaku Kadrówek 1981-1989, wyd. II, Warszawa 2018, ISBN 978-83-949058-1-1, OCLC 1104504696 [dostęp 2022-12-05] .

[2] Anna Szulc: Obława na buławę, Polityka, nr 4 (2334) z dnia 2002-01-26; s. 76–77

[3] Okopy komendanta, Gazeta krakowska

[1]

[2]

[3]