Krystyna Milczarek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Krystyna Milczarek (ur. 6 lutego 1947 r. w Ludwigsburgu w rejencji Stuttgart, zm. 6 kwietnia 2021 r. w Przasnyszu[1][2]) – polska poetka i animator kultury.

Była adoptowaną córką Emila i Marii Wolińskich. Biologicznych rodziców nie poznała nigdy. Dzieciństwo spędziła na wsi. W 1960 r. przyjechała na Śląsk do Tarnowskich Gór. Ukończyła Seminarium Nauczycielskie, pracowała w przedszkolu i szkole. W 1993 r. przeprowadziła się do Żyrardowa. Tam od 1996 r. brała udział w Żyrardowskich Warsztatach Literackich (później: Żyrardowskie Wieczory Literackie). W 2000 r. przeniosła się do Przasnysza, gdzie założyła Klub Literacki „Przaśnik”. Była jego prezeską przez prawie 14 lat. W ostatnich latach życia związana była z Grupą Historyczno-Literacką „Styl” i Klubem Literackim „Jantar”. Organizowała wieczory literackie, integrujące poetów różnych miast mazowieckich[3][4][5] oraz cykliczne spotkania z poezją dla niepełnosprawnych[6][7][8]. Przez wiele lat należała do Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Przasnyskiej, była aktorką Teatru Trzech Pokoleń w Przasnyszu i Teatru nad Węgierką, kolekcjonowała pocztówki[9].

Wydała dwa tomiki poezji: Stracone nadzieje (2005) i Sercem wybrane (2018). Jej wiersze znalazły się m.in. w wydanej przez ŻWL antologii Gore! (2000), w almanachu poetów przasnyskich Na receptę (2003), w zbiorku poetów przasnyskich wydanym z okazji V Światowych Dni Poezji (2005), w tomiku wspólnym z poetami Mławy Zbliżenia (2007), w antologii poezji żyrardowskiej ŻWL: W żyroskopie, 1996/7–2006/7 (2007), almanachu KL „Przaśnik” Z przaśnych opłotków (2010), almanachach Umajona Mława (2012) i Cienie małych tęsknot (Przasnysz 2017), wyborze legend i wierszy Mława uwodzi... (2016) oraz w antologii Metafora Współczesności Krajobrazy 2019 (Kraków 2019). Wiersze Krystyny Milczarek opublikowane zostały również w zbiorkach będących plonem Przeglądu Twórczości Literackiej Emerytów i Rencistów w Sierpcu, gdzie wielokrotnie zdobywała nagrody i wyróżnienia: Pokłosie (2007), Dziękuję Ci (2008), Purpura jesieni (2009), Rozmowa z ciszą (2010), Namaluj mnie życiem Panie… (2011). W 2014 r. otrzymała Medal Stanisława Ostoja-Kotkowskiego w kategorii Medal Honorowy. Kierowany przez nią Klub Literacki „Przaśnik” został wyróżniony Medalem Powiatu Przasnyskiego (2010)[10].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Piotr Kaszubowski, Krystyna Milczarek (1947-2021), w: "Rocznik Przasnyski", t. VIII, Przasnysz 2021, s. 505-507.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zmarła Krystyna Milczarek, poetka od wielu lat związana z przasnyską kulturą | InfoPrzasnysz [online], www.infoprzasnysz.com, 7 kwietnia 2021 [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  2. Zmarła Krystyna Milczarek poetka, animatorka kultury, założycielka i wieloletnia prezes Klubu Literackiego [online], ePrzasnysz.pl, 7 kwietnia 2021 [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  3. https://to.com.pl/wieczor-literacki-w-klubie-otwartego-umyslu-w-przasnyszu/ar/9094566
  4. "Jesienne konfrontacje" - spotkanie poetyckie w Przasnyszu. [dostęp 2024-04-22].
  5. Super User, Miejska Biblioteka Publiczna im. Zofii Nałkowskiej w Przasnyszu - Jesienne konfrontacje [online], mbpprzasnysz.pl, 21 października 2019 [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  6. ŚDS Przasnysz [online], mopsprzasnysz.pl [dostęp 2024-04-23].
  7. Świąteczne spotkanie poetyckie w ŚDS Przasnysz [FOTO] | InfoPrzasnysz [online], www.infoprzasnysz.com, 14 grudnia 2019 [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  8. Spotkanie poetyckie w ŚDS Grupy Historyczno-Literackiej „Styl” [online], ePrzasnysz.pl, 15 kwietnia 2016 [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  9. Pocztówkowe szaleństwo w „13” | Mława [online], mlawa.pl [dostęp 2024-04-22].
  10. Piotr Kaszubowski, Krystyna Milczarek (1947-2021), „Rocznik Przasnyski”, tom VIII, 2021, s. 506-507.