Krzysztof Majchrowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Krzysztof Majchrowski
generał brygady MO generał brygady MO
Data i miejsce urodzenia

12 lutego 1929
Stefanówka

Data i miejsce śmierci

9 października 2000
Warszawa

Przebieg służby
Lata służby

1952–1990

Formacja

Milicja Obywatelska

Jednostki

Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (1969–1990)

Stanowiska
  • dyr. Dep. III MSW (1987–1989)
  • dyr. Dep. Ochrony Konstytucyjnego Porządku Państwa MSW (1989–1990)
Grób Krzysztofa Majchrowskiego na cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie

Krzysztof Majchrowski (ur. 12 lutego 1929 w Stefanówce, zm. 9 października 2000 w Warszawie[1][2]) – funkcjonariusz organów bezpieczeństwa Polski Ludowej, generał brygady Milicji Obywatelskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Józefa i Jadwigi[3]. W 1952 rozpoczął służbę w Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego m. st. Warszawy. Początkowo pracował jako referent w Wydziałach IV i IX, a następnie w Referacie Ochrony przy Fabryce Wyrobów Precyzyjnych. W latach 1954–1956 kierował Referatami Wojskowymi i Grupami Operacyjnymi przy Fabryce Urządzeń Radiotechnicznych i Zakładach Radiowych T-3 i T-1.

Od 1962 pracował w Wydziale III Komendy Milicji Obywatelskiej dla m. st. Warszawy, gdzie pełnił funkcje starszego oficera operacyjnego. W 1963 ukończył Szkołę Oficerską SB. W 1965 awansowano go na kierownika grupy operacyjnej Komendy MO dla m. st. Warszawy. W 1969 przeszedł do pracy w Wydziale IV Departamentu III MSW, gdzie był inspektorem i starszym inspektorem, od 1979 zastępcą naczelnika, a w latach 1984–1985 naczelnikiem. Od 1985 pełnił funkcję wicedyrektora, a od 1987 dyrektora Departamentu III. W październiku 1988 Rada Państwa PRL nadała mu stopień generała brygady Milicji Obywatelskiej. Nominację otrzymał 11 października 1988 w Belwederze z rąk przewodniczącego Rady Państwa PRL gen. armii Wojciecha Jaruzelskiego[4].

W latach 1989–1990 kierował Departamentem Ochrony Konstytucyjnego Porządku Państwa MSW. W kwietniu 1990 odszedł na emeryturę.

Przez kilkadziesiąt lat pracy w resorcie był głównym specjalistą od rozpracowania środowiska literackiego i opozycji z nią związanej. Osobiście prowadził kilku agentów.

Obok Henryka Dankowskiego i Tadeusza Szczygła kierował akcją masowego niszczenia materiałów operacyjnych SB w okresie 1989–1990[5].

Zginął śmiercią samobójczą[2]. Został pochowany na Cmentarzu Północnym w Warszawie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wyszukiwarka cmentarna - warszawskie cmentarze
  2. a b SB o Kwaśniewskim: Marksista i magister [online], Dziennik.pl, 5 sierpnia 2009 [dostęp 2010-03-27] [zarchiwizowane z adresu 2009-08-08] (pol.).
  3. Katalog Biura Lustracyjnego IPN. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2019-02-05].
  4. Trybuna Robotnicza, nr 238, 14 października 1988, s. 1-2
  5. Jerzy Jachowicz: Z archiwum Jerzego Jachowicza. Kraków: Wydawnictwo Otwarte, 2008, s. 292; str. 148-149. ISBN 978-83-7515-055-1.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]