Krzysztof Porwit

Krzysztof Hugon Porwit
Rodzice	Marian Porwit; Zofia Maria z domu Fried
Małżeństwo	Ewa Krzemieniewska
	Multimedia w Wikimedia Commons

Krzysztof Hugon Porwit
Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	9 lipca 1922 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	24 sierpnia 2013 ; Warszawa
	Prof. dr hab. nauk ekonomicznych
	Specjalność: polityka gospodarcza
Alma Mater	Szkoła Główna Handlowa
	Nauczyciel akademicki
Uniwersytet	Szkoła Główna Handlowa
	Odznaczenia

Krzysztof Hugon Porwit (ur. 9 lipca 1922 w Warszawie, zm. 24 sierpnia 2013 tamże) – polski ekonomista, uczestnik powstania warszawskiego.

Był synem pułkownika Mariana Porwita i jego żony Zofii Marii z Friedów^[2]. Po powstaniu Armii Krajowej wstąpił w jej szeregi przyjmując pseudonim "Krzyś", został oddelegowany do Komendy Głównej Armii Krajowej, do Oddziału VI BiP (Biuro Informacji i Propagandy), był również członkiem oddziału osłonowego Tajnych Wojskowych Zakładów Wydawniczych. Po wybuchu powstania warszawskiego walczył w północnej części Śródmieścia, a po kapitulacji złożył broń i został osadzony w obozie przejściowym w Ożarowie Mazowieckim. Został przetransportowany do Stalagu X B w Sandbostel w północnych Niemczech, a następnie w Stalagu XVIII-C w Markt Pongau. Po zakończeniu wojny został ewakuowany do Londynu, gdzie przebywał do końca 1946, rozpoczął naukę w studium na Uniwersytecie Londyńskim, ale przerwał ją i powrócił do Polski. Studiował w Szkole Głównej Planowania i Statystyki, a następnie pracował w Centralnym Urzędzie Planowania i Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego. Pod koniec lat 50. XX wieku został pracownikiem naukowym w Zakładzie Badań Ekonomicznych Komisji Planowania istniejącym przy Radzie Ministrów, a następnie w Instytucie Planowania. W 1972 otrzymał tytuł profesora nauk ekonomicznych^[1]. Od 1972 do przejścia w stan spoczynku w 1999 był pracownikiem naukowym w Szkoły Głównej Planowania i Statystyki (obecnie Szkoła Główna Handlowa), początkowo prowadził badania nad problemami wyboru w gospodarce socjalistycznej, a następnie nad zagadnieniami jej reformowania. W kwietniu 1982 został powołany przez Prezesa Rady Ministrów w skład 26-osobowej Konsultacyjnej Rady Gospodarczej pod przewodnictwem prof. Czesława Bobrowskiego^[3].

Po 1989 swoje zainteresowania skierował ku procesom transformacji ustrojowo-systemowej, w latach 1990-1994 kierował Katedrą Polityki Gospodarczej Szkoły Głównej Handlowej.

Jako członek honorowy zasiadał w Fellow Econometric Socjety, należał również do Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego i Rady Programowej czasopisma „Ekonomista”. Wchodził w skład Rady Strategii Społeczno-Gospodarczej przy Radzie Ministrów. Był członkiem Wydziału I - Nauk Społecznych i Komitetu Nauk Ekonomicznych Polskiej Akadmemii Nauk^[1].

W 2001 Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Aleksander Kwaśniewski odznaczył go Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla rozwoju nauk ekonomicznych^[4].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jego żoną była Ewa z domu Krzemieniewska^[5]. Miał córkę Joannę, doktora nauk medycznych^[6]^[7]. Został pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie^[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c Prof. zw. dr hab. Krzysztof Hugon Porwit, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2023-12-15] .^{[martwy link]}
↑ Marian Porwit: Spojrzenia poprzez moje życie. Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, 1986, s. 511. ISBN 83-07-01535-9.
↑ Zadania i cele Konsultacyjnej Rady Gospodarczej /w/ "Trybuna Robotnicza", nr 70, 8 kwietnia 1983, str. 1-2
↑ M.P. z 2001 r. nr 10, poz. 158
↑ BarbaraB. Pieniężna BarbaraB., Archiwum Historii Mówionej: Wywiad z Ewą Porwit, [w:] Muzeum Powstania Warszawskiego [online], 28 stycznia 2019 [dostęp 2023-12-15] .
↑ Kondolencje dla Joanny Mazur. nekrologi.wyborcza.pl, 2013-09-03. [dostęp 2023-12-17].
↑ Kondolencje dla Joanny Mazur. nekrologi.wyborcza.pl, 2013-08-29. [dostęp 2023-12-17].
↑ Nekrolog Krzysztofa Porwita. nekrologi.wyborcza.pl, 2013-08-28. [dostęp 2023-12-17].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Archiwum Historii Mówionej: Wywiad z Krzysztofem Porwitem. [w:] Muzeum Powstania Warszawskiego [on-line]. ahm.1944.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
Porwit Krzysztof Hugon, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2015-05-26] .
Nie żyje Krzysztof Porwit [online], zaiks.org.pl [dostęp 2023-12-16] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-28] .

[NP-1] Prof. zw. dr hab. Krzysztof Hugon Porwit, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2023-12-15] .^{[martwy link]}

[2] Marian Porwit: Spojrzenia poprzez moje życie. Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”, 1986, s. 511. ISBN 83-07-01535-9.

[3] Zadania i cele Konsultacyjnej Rady Gospodarczej /w/ "Trybuna Robotnicza", nr 70, 8 kwietnia 1983, str. 1-2

[4] M.P. z 2001 r. nr 10, poz. 158

[5] BarbaraB. Pieniężna BarbaraB., Archiwum Historii Mówionej: Wywiad z Ewą Porwit, [w:] Muzeum Powstania Warszawskiego [online], 28 stycznia 2019 [dostęp 2023-12-15] .

[nekrolog2-6] Kondolencje dla Joanny Mazur. nekrologi.wyborcza.pl, 2013-09-03. [dostęp 2023-12-17].

[nekrolog3-7] Kondolencje dla Joanny Mazur. nekrologi.wyborcza.pl, 2013-08-29. [dostęp 2023-12-17].

[nekrolog-8] Nekrolog Krzysztofa Porwita. nekrologi.wyborcza.pl, 2013-08-28. [dostęp 2023-12-17].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]