Lalemancja iberyjska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lalemancja iberyjska
ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

jasnotowce

Rodzina

jasnotowate

Rodzaj

lalemancja

Gatunek

lalemancja iberyjska

Nazwa systematyczna
Lallemantia iberica (M. Bieb.) Fisch. & C. A. Mey.
F. E. L. Fischer et al., Index sem. hort. petrop. 6:53. 1840
Synonimy
  • Dracocephalum ibericum M. Bieb[3]

Lalemancja iberyjska, fałdzistka iberyjska (Lallemantia iberica Fisch. et Mey) – jednoroczna roślina oleista z rodziny jasnotowatych (wargowych). Pochodzi z Azji Mniejszej, Zakaukazia, Turkmenistanu[3]. W Polsce była tylko w uprawie doświadczalnej. Uprawiana ze względu na nasiona, o krótkim okresie wegetacyjnym trwającym 70–95 dni.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Roślina o wysokości do 50 cm, o czterograniastej łodydze, rozgałęziającej się nad samą ziemią.
Liście
Dolne ząbkowane, podłużnie jajowato-lancetowate. Górne liście w kwiatostanie wąsko-lancetowate, mocno ząbkowane, opatrzone ostkami.
Kwiaty
Zebrane w okółki po 5-8 dookoła łodygi, białe, różowe lub niebieskie.
Owoce
Drobne, brązowe rozłupki.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

  • Z nasion zawierających do 40% tłuszczu wyrabia się olej o dużej wartości technicznej, szybko schnący, który używany jest głównie do produkcji lakierów, farb i pokostów.
  • Po wyciśnięciu oleju pozostaje makuch zawierający ok. 20% białka, który jest pożywną paszą treściwą dla zwierząt gospodarskich.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-31] (ang.).
  3. a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2011-01-02].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rośliny użytkowe, Wiedza Powszechna, W-wa, 1966
  • Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.