Leon Leja

Leon Leja
	; Tablica upamiętniająca prof. Leona Leję (Collegium im. Floriana Znanieckiego w Poznaniu)
Data i miejsce urodzenia	21 czerwca 1913 ; Żołynia
Data i miejsce śmierci	18 stycznia 1997 ; Poznań
	profesor nauk humanistycznych
	Specjalność: dydaktyka
Alma Mater	Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Leon Leja (ur. 21 czerwca 1913 w Żołyni, zm. 18 stycznia 1997^[1] w Poznaniu) – polski pedagog, profesor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Uczęszczał do gimnazjum we Lwowie oraz w Sokalu, następnie podjął studia na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, gdzie napisał pracę magisterską pt. Spółdzielczość a katolicka myśl społeczna^[2].

Był oficerem Armii Krajowej, posiadał stopień majora^[2]. Podczas II wojny światowej zajmował się także organizowaniem tajnego nauczania^[3].

W 1947 roku był jednym z założycieli i pierwszych nauczycieli Państwowego Koedukacyjnego Gimnazjum i Liceum Handlowego w Kole^[4]. Był fundatorem szkolnego internatu i pełnił funkcję jego kierownika^[4]. W Kole pracował także jako nauczyciel w szkole podstawowej oraz w Liceum Ogólnokształcącym, jednocześnie studiował socjologię na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu^[3]. W 1951 roku na UAM obronił rozprawę doktorską pt. Przeobrażenia społeczno-gospodarcze w powiecie kolskim (1918-1948)^[3].

Od 1957 roku mieszkał na stałe w Poznaniu, gdzie został wicedyrektorem tamtejszej Biblioteki Pedagogicznej, prowadził także wykłady w Studium Nauczycielskim oraz przygotowywał audycje pedagogiczne w Polskim Radiu^[3]. W 1960 roku został adiunktem w Katedrze Pedagogiki UAM^[3]. W 1964 roku uzyskał habilitację na podstawie rozprawy Kształcenie kadr zawodowych w konińskim i tarnobrzeskim rejonie przemysłowym^[3].

W latach 1966–1983 był kierownikiem Międzywydziałowego Zakładu Nowych Technik Nauczania UAM^[3], natomiast w latach 1970–1976 dyrektorem Instytutu Nowych Technik Kształcenia. W 1971 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1977 roku profesorem zwyczajnym^[3]. Był jednym z pionierów koncepcji kształcenia multimedialnego^[5]. W 1984 roku przeszedł na emeryturę^[6].

Był redaktorem rocznika naukowego Neodidagmata, poświęconego dydaktyce^[7]. Jego uczniem i następcą był prof. dr hab. Wacław Strykowski^[8]. W 1995 jako członek założyciel współtworzył Polskie Towarzystwo Technologii i Mediów Edukacyjnych^[9].

Został pochowany 23 stycznia 1997 na cmentarzu na Junikowie w Poznaniu^[1].

Ważniejsze prace[edytuj | edytuj kod]

Kształcenie kadr zawodowych w konińskim i tarnobrzeskim rejonie przemysłowym (1964)
Unowocześnianie infrastruktury dydaktycznej (1976)
Techniczne środki dydaktyczne (1976)

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

W Collegium im. Floriana Znanieckiego w Poznaniu znajduje się tablica upamiętniająca Leona Leję, odsłonięta 30 marca 2016 o treści: Profesor Leon Leja, 1913-1997, Twórca polskiej szkoły technologii kształcenia^[9]. Tablica pierwotnie została odsłonięta 1 lipca 1999 w budynku UAM przy ul. Słowackiego 20 w Poznaniu, gdzie przez wiele lat pracował. Ponadto w latach 1999-2015 największa sala Zakładu Technologii Kształcenia mieszcząca się na I piętrze tego budynku - sala 12 - poświęcona była jego pamięci^[11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Miejsce pochówku - prof. Leon Leja (1913-1997). Urząd Miasta Poznania. [dostęp 2017-01-21]. (pol.).
↑ ^a ^b Strykowski 1997 ↓, s. 3.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Strykowski 1997 ↓, s. 4.
↑ ^a ^b KazimierzK. Kasperkiewicz KazimierzK. i inni, Ekonomik – 70 lat w Kole, Koło: Zespół Szkół Ekonomiczno-Administracyjnych im. Stanisława i Władysława Grabskich w Kole, 2017, s. 46, ISBN 978-83-940458-6-9 .
↑ Strykowski 1997 ↓, s. 5.
↑ Strykowski 1997 ↓, s. 7.
↑ Strykowski 1997 ↓, s. 6.
↑ Lechosław Gawrecki: Z Gaju Wielkiego do wielkiej kariery czyli rzecz o życiu i działalności Wacława Strykowskiego. Poznań: Wydawnictwo eMPi2 Mariana Pietraszewskiego, 2012, s. 58. ISBN 978-83-62325-62-7. (pol.).
↑ ^a ^b Pamięci prof. Leona Leji. Polskie Towarzystwo Technologii i Mediów Edukacyjnych, 2016-04-04. [dostęp 2016-09-19]. (pol.).
↑ Słownik / Powiat Łańcucki. Powiat Łańcucki. [dostęp 2018-01-13]. (pol.).
↑ Pamięci profesora Leona Leji. „Gazeta Poznańska”, 2 lipca 1999. [dostęp 2016-10-05]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Wincenty Okoń, Nowy słownik pedagogiczny, Wydawnictwo Akademickie "Żak", Warszawa 2007, s. 217-218.
Prof. zw. dr hab. Leon Leja, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2017-01-21] .
Słownik / Powiat Łańcucki. powiatlancut.pl. [dostęp 2018-01-13]. (pol.).
WacławW. Strykowski WacławW., Profesor Leon Leja (1913-1997), „Neodidagmata”, 23, 1997, s. 3-8, ISSN 0077-653X .

[junikowo-1] Miejsce pochówku - prof. Leon Leja (1913-1997). Urząd Miasta Poznania. [dostęp 2017-01-21]. (pol.).

[CITEREFStrykowski19973-2] Strykowski 1997 ↓, s. 3.

[CITEREFStrykowski19974-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Strykowski 1997 ↓, s. 4.

[:0-4] KazimierzK. Kasperkiewicz KazimierzK. i inni, Ekonomik – 70 lat w Kole, Koło: Zespół Szkół Ekonomiczno-Administracyjnych im. Stanisława i Władysława Grabskich w Kole, 2017, s. 46, ISBN 978-83-940458-6-9 .

[CITEREFStrykowski19975-5] Strykowski 1997 ↓, s. 5.

[CITEREFStrykowski19977-6] Strykowski 1997 ↓, s. 7.

[CITEREFStrykowski19976-7] Strykowski 1997 ↓, s. 6.

[8] Lechosław Gawrecki: Z Gaju Wielkiego do wielkiej kariery czyli rzecz o życiu i działalności Wacława Strykowskiego. Poznań: Wydawnictwo eMPi2 Mariana Pietraszewskiego, 2012, s. 58. ISBN 978-83-62325-62-7. (pol.).

[pttime-9] Pamięci prof. Leona Leji. Polskie Towarzystwo Technologii i Mediów Edukacyjnych, 2016-04-04. [dostęp 2016-09-19]. (pol.).

[10] Słownik / Powiat Łańcucki. Powiat Łańcucki. [dostęp 2018-01-13]. (pol.).

[11] Pamięci profesora Leona Leji. „Gazeta Poznańska”, 2 lipca 1999. [dostęp 2016-10-05]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]