Liceum Ogólnokształcące pw. św. Augustyna

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
LIII Liceum Ogólnokształcące Stowarzyszenia PAX pw. św. Augustyna
liceum ogólnokształcące
Ilustracja
Widok budynku liceum od ul. Naruszewicza (1975)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Adres

al. Niepodległości 52
00-243 Warszawa

Data założenia

3 października 1949

Data zamknięcia

2004

Patron

św. Augustyn

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „LIII Liceum Ogólnokształcące Stowarzyszenia PAX pw. św. Augustyna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „LIII Liceum Ogólnokształcące Stowarzyszenia PAX pw. św. Augustyna”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „LIII Liceum Ogólnokształcące Stowarzyszenia PAX pw. św. Augustyna”
Ziemia52°11′27,326″N 21°01′00,469″E/52,190924 21,016797
Multimedia w Wikimedia Commons

LIII Liceum Ogólnokształcące Stowarzyszenia PAX pod wezwaniem św. Augustyna – byłe liceum ogólnokształcące w Warszawie.

Była to pierwsza w powojennej Polsce katolicka, niezakonna szkoła ponadpodstawowa[1]. W roku 1992 przemianowana na Katolickie Liceum Ogólnokształcące pw. św. Augustyna. W 2004 roku zlikwidowana z powodu złego zarządzania majątkiem[2]. Z uwagi na katolicki status szkoły, decyzja o jej zamknięciu musiała być zaaprobowana przez Radę Szkół Katolickich przy Konferencji Episkopatu Polski. Zgodę w imieniu władz archidiecezji warszawskiej wydał jej biskup pomocniczy ks. Marian Duś.

Istniejąca tam kaplica Matki Bożej Anielskiej dekretem arcybiskupa Kazimierza Nycza uległa desakralizacji i została rozebrana razem z budynkiem[3].

Historia[edytuj | edytuj kod]

  • Liceum powstało w 1949 roku jako szkoła męska i działało początkowo przy ul. Marszałkowskiej 81 m. 17 w niewielkim mieszkaniu. W pierwszym roku istnienia Liceum prowadziło nauczanie w dwóch oddziałach: VIII i IX obejmując nim 57 uczniów. Pierwszym dyrektorem został dr Jerzy Hagmajer.
  • W 1950 roku szkoła przeniosła się do wydzierżawionego przez PAX od Zakonu Ojców Franciszkanów budynku przy ul. Naruszewicza 32.
  • Nowy budynek liceum przy al. Niepodległości 52, zaprojektowany został przez architektów Leszka Klajnerta i Marcina Przyłubskiego w latach 1969–1972, a oddany do użytku w 1975 roku. Budynek dobudowany został do dawnej, 7-kondygnacyjnej siedziby szkoły, od tej pory pełniącej już tylko funkcję internatu[4].
  • Było uznawane za liceum elitarne, o bardzo wysokim poziomie nauczania, kultywujące tradycyjne wartości i wychowujące młodzież zgodnie z nauką kościoła katolickiego.[5]
  • Na parterze budynku znajdowały się pracownie (biologiczna, fizyczna, chemiczna, języków obcych-angielskiego i rosyjskiego, zajęć technicznych i plastycznych, geografii) oraz mały basen pływacki.[1] Na pierwszym piętrze była sala gimnastyczna i pomieszczenia biurowe. Pomiędzy salami lekcyjnymi na pierwszym piętrze znajdowały się tarasy rekreacyjne. Elewacje ścian na piętrze oraz ściany wewnątrz budynku zdobiły mozaiki Kazimierza Gąsiorowskiego. Aula i biblioteka znajdowały się na trzecim piętrze, które wysunięto o 3 m poza lico niższych pięter. W latach 70. budynek uznano za najnowocześniejszy budynek szkoły ponadpodstawowej w Warszawie[6].
  • Prefektem liceum był w latach 1951-1956 oraz 1970 - 1984 ksiądz Mieczysław Suwała[1]. W latach 1952-1953 języka polskiego uczył Zygmunt Lichniak.[1]
  • Liceum zostało odznaczone Złotym Medalem „Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej” (25 marca 1980), Medalem Pamiątkowym z Okazji 200-lecia Utworzenia Komisji Edukacji Narodowej (20 lutego 1975), Nagrodą Specjalną im. Włodzimierza Pietrzaka (1979)[1]
  • Ostatnia matura została przeprowadzona w roku 2004.
  • W 2009 roku absolwenci zorganizowali pikietę w obronie szkoły.
  • We wrześniu 2013 roku rozpoczęto burzenie siedziby szkoły w tym najstarszej części zwanej z czasów II wojny światowej „Pudełkiem” z obserwatorium astronomicznym na dachu (był to punkt orientacyjny dla lotników alianckich dokonujących zrzutów dla powstania warszawskiego). Wyburzenie zakończono w październiku[7].

Absolwenci i wychowankowie (m.in.)[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Absolwenci Liceum Ogólnokształcącego pw. św. Augustyna.

Dyrektorzy szkoły[edytuj | edytuj kod]

  • 1949–1950: dr Jerzy Hagmajer
  • 1950–1953: Mieczysław Kurzyna
  • 1953–1957: dr Józef Radziejewski
  • 1957–1963: Stanisław Pacuła
  • 1964–1985: Wiesław Herczyński
  • 1985–1991: Jan Józef Górski
  • 1991–1995: Zdzisław Piasecki
  • 1995–2000: ks. Władysław Jabłoński
  • 2000–2001: Zdzisław Piasecki
  • 2001–2004: Jakub Jerzy Czarkowski

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e Jan Józef Górski, Rzecz o Liceum św. Augustyna, Warszawa: Pax, 1982, ISBN 8321103163, OCLC 749222048 [dostęp 2022-12-29].
  2. ↑ Liceum św. Augustyna w likwidacji [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2024-04-24].
  3. ↑ Grzegorz Kalwarczyk: Przewodnik po parafiach i kościołach Archidiecezji Warszawskiej. Tom 2. Parafie warszawskie. Warszawa: Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna „Adam”, 2015, s. 676. ISBN 978-83-7821-118-1.
  4. ↑ Dawne Liceum pod wezwaniem św. Augustyna - Powojenny Modernizm [online], cargocollective.com [dostęp 2022-12-26].
  5. ↑ Krzysztof Varga, ONR, komuniści i święty Augustyn [online], Newsweek, 14 sierpnia 2022 [dostęp 2024-04-24] (pol.).
  6. ↑ Liceum Ogólnokształcące p.w. św. Augustyna [online], www.tubylotustalo.pl [dostęp 2022-12-28].
  7. ↑ Dariusz Bartoszewicz, Zburzyli znane liceum. To z obserwatorium na dachu [online], wyborcza.pl, 12 października 2013.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Liceum_Ogólnokształcące_pw._św._Augustyna&oldid=73592465”