Linia kolejowa Lwów – Mościska II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Linia kolejowa
Lwów – Mościska II
Dane podstawowe
Długość

84 km

Rozstaw szyn

1520/1435 mm

Sieć trakcyjna

3000 V

Prędkość maksymalna

70 km/h

Zdjęcie LK
Dworzec kolejowy we Lwowie
Historia
Rok otwarcia

1861

Linia kolejowa Lwów – Mościska II – zelektryfikowana, dwutorowa magistralna linia kolejowa w zachodniej Ukrainie, część pan-europejskiego szlaku E 30. Na odcinku od granicy państwa do stacji Mościska I została zbudowana jako normalnotorowa, natomiast jako linia szerokotorowa pomiędzy Lwowem a Żurawicą. Obsługiwana przez ukraińskie koleje państwowe, oddział Kolej Lwowska.

Prace przy budowie linii łączącej Lwów z Przemyślem rozpoczęły się w 1859 roku, a szlak został oddany do użytku 4 listopada 1861 roku przez kolej galicyjską im. Karola Ludwika. Prawie 98-kilometrowy odcinek linii zakończono budowanym od października 1859 roku dworcem we Lwowie, skąd poprowadzono linie w inne części Galicji.

W 1892 roku nastąpiła nacjonalizacja przedsiębiorstwa kolejowego, od tego czasu linia jest własnością państwa. W 1918 roku linia przeszła na własność Polskich Kolei Państwowych.

W związku z okupacją wschodniej Polski przez ZSRR zaraz po rozpoczęciu II wojny światowej w 1939 roku, trasa weszła w posiadanie sowieckich kolei, które natychmiast zaczęły przekuwać odcinki na szeroki rozstaw torów (1520 mm). Po inwazji Niemiec na ZSRR w 1941 roku rozpoczęto odwrotny proces. Linia Lwów-Przemyśl-Jarosław-Tarnów-Kraków otrzymała numer 532[1][2]. Po zakończeniu wojny została ponownie przejęta przez sowiecką kolej, co skutkowało ponownym przystosowaniem do rosyjskiego rozstawu szyn. W 1991 roku po rozpadzie ZSRR została przejęta przez Ukraińską Kolej.

Od lat 2010. podejmowano projekt doprowadzenia linii normalnotorowej do Lwowa. Linia o rozstawie europejskim ma zostać wydłużona od stacji Mościska II do stacji Lwów Skniłów na zachodnich przedmieściach Lwowa, gdzie planowane jest wybudowanie nowego dworca nastawionego na obsługę ruchu z Polski oraz terminalu logistycznego. W 2019 roku prezes Kolei Ukraińskich zapowiedział na następny rok realizację tej inwestycji w formie splotu torowego czterech szyn[3]. W 2023 roku poinformowano o zakończeniu projektowania splotu oraz zapowiedziano realizację prac budowlanych na 2024 rok, a także ukończenie budowy dworca w Skniłowie do 2026 roku[4]. 24 listopada 2023 roku podpisano porozumienie o współfinansowaniu inwestycji pomiędzy Kolejami Ukraińskimi a Agencją Stanów Zjednoczonych na rzecz Międzynarodowego Rozwoju (USAID)[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. http://www.pkjs.de/bahn/Kursbuch1944/Teil6/532.jpg
  2. http://www.pkjs.de/bahn/Kursbuch1944/Teil6/532-2.jpg
  3. Michał Szymajda, Ukraińcy dociągną do polskiej granicy europejski tor. "W 3 i pół godziny z Krakowa do Lwowa" [online], www.rynek-kolejowy.pl, 29 listopada 2019 [dostęp 2019-12-02] (pol.).
  4. Michał Szymajda: UZ: Budowa torów 1435 mm od granicy do Lwowa możliwa w 2024 roku. [w:] Rynek Kolejowy [on-line]. ZDG TOR Sp. z o.o., 2023-11-08. [dostęp 2023-11-08]. (pol.).
  5. Michał Szymajda: USAID pomoże zbudować Kolejom Ukraińskim tor 1435 mm do Lwowa. [w:] Rynek Kolejowy [on-line]. ZDG TOR Sp. z o.o., 2023-11-27. [dostęp 2023-12-03]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Geschichte der Eisenbahnen der österreichisch-ungarischen Monarchie, Redakcja Hermann Strach, Wiedeń, Budapeszt 1908 ff., mehrbändiges damaliges Standardwerk

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]