Lipnica (województwo świętokrzyskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lipnica
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

jędrzejowski

Gmina

Małogoszcz

Liczba ludności (2019)

294[2]

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

28-366[3]

Tablice rejestracyjne

TJE

SIMC

0249231[4]

Położenie na mapie gminy Małogoszcz
Mapa konturowa gminy Małogoszcz, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Lipnica”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Lipnica”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Lipnica”
Położenie na mapie powiatu jędrzejowskiego
Mapa konturowa powiatu jędrzejowskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Lipnica”
Ziemia50°44′42″N 20°16′32″E/50,745000 20,275556[1]

Lipnicawieś sołecka[5] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie jędrzejowskim, w gminie Małogoszcz[4][6].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Lipnica[6][4]
SIMC Nazwa Rodzaj
0249248 Brodki osada
0249254 Milianów część wsi
0249260 Podedwór przysiółek
0249277 Stoczki osada
0249283 Żabiniec przysiółek

Historia[edytuj | edytuj kod]

Lipnica w wiekach średnich była własnością Mirogniewa z Lipnicy (około 1447) herbu Półkozic. W 1540 odziedziczył ją w połowie Mikołaj Pietrasz. W 1546 część wsi od Gotarda Lipnickiego kupił Piotr – Rawicz Dębski. W 1713 właścicielem był Aleksander Lipnicki. W 1714 Lipnicę wraz z Borkami kupił Jan Laskowski herbu Korab, rejent grodzki chęciński. W rękach rodziny Laskowskich Lipnica pozostała przez cały wiek XVIII. W tym czasie właścicielem był Jan Napomucen Laskowski, który był także w posiadaniu Lasochowa, Borków, Warzyna i Wiśnicza. Wilhelm Napomucen, miecznik wojsk chęcińskich w 1776 roku, właściciel Tokarni, Lipnicy i Warzyna sprzedał Lipnicę w 1818 roku Stanisławowi Kossakowskiemu w zamianę za Tokarnię. W 1839 Lipnicę kupiła Joanna z Dębskich Kossakowska. Potem otrzymała ją w spadku Joanna z Oraczewskich Urbańska, żona Ignacego, malarza i nauczyciela w Lublinie. W 1856 nabyli wieś Franciszek i Julia Dąbscy[7].

W roku 1827 Lipnica miała około 23 domy i 170 mieszkańców. Rozległość folwarku wynosiła 602 mórgi: grunty orne i ogrody zajmowały 285 mórg; łąki około 50; pastwiska 45 mórg; lasy i zarośla 200. Był jeden budynek murowany, drewnianych było 17. W okolicy występowały także pewne pokłady torfu[8]. W roku 1867 właścicielem Lipnicy jest Teofil Dąbski i w tym samym roku sprzedaje wieś Romualdowi Kozłowskiemu i w trzy lata później odkupuje z powrotem[7].

W 1890 roku Lipnicę kupuje Stanisław Tede, a w roku 1897 nabywa Adam Konarski, w kilka lat później sprzedaje Lipnicę, którą rozparcelowano w całości na początku XX wieku. Pod koniec XIX wieku wieś miała 28 siedlisk z gruntem wynoszącym 159 mórg. W 2000 Lipnica miała 82 domy i 315 mieszkańców.

Na 31 grudnia 2019, na podstawie prowadzonego przez gminę rejestru, liczba stałych mieszkańców wynosiła 294[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 68843
  2. Strona gminy. Informacje ogólne. Liczba mieszkańców w dniu 31-12-2019
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 655 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  5. Jednostki organizacyjne gminy Małogoszcz. Urząd Gminy Małogoszcz. [dostęp 2015-03-26].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. a b Borkiewicz ↓, s. 77.
  8. Lipnica (3), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 269.
  9. Informacje ogólne - Informacje - Urząd Miasta i Gminy w Małogoszczu [online], www.malogoszcz.pl [dostęp 2020-12-20].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]