Lorenzo Bernardi

Lorenzo Bernardi
Data i miejsce urodzenia	11 sierpnia 1968 ; Trydent
Wzrost	199 cm
Pozycja	przyjmujący
Kariera reprezentacyjna
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Włochy
	Igrzyska olimpijskie
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa Europy
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Lorenzo Bernardi (ur. 11 sierpnia 1968 w Trydencie) − włoski siatkarz, trener, karierę skończył występami w Serie A, w drużynie Acqua Paradiso Gabeca Montichiari. Grał na pozycji przyjmującego. Mierzy 199 cm. 306 razy wystąpił w reprezentacji Włoch. Dwukrotny Mistrz Świata w 1990 z Brazylii oraz w 1994 z Grecji. W 1996 w Atlancie został wicemistrzem olimpijskim. Dwukrotny Mistrz Europy w 1989 ze Szwecji oraz w 1995 z Grecji.

W marcu 2009 został trenerem włoskiej kadry B, z którą zdobył złoty medal na Igrzyskach Śródziemnomorskich. Pallavolo Padwa jest pierwszym klubem w karierze trenerskiej Włocha. Pracę w nim rozpoczął dopiero w sezonie 2009/2010, na początku stycznia został zwolniony wskutek przegranej z niżej notowanym zespołem, jednak o rozwiązaniu umowy zadecydowały także słabe wyniki drużyny (4 porażki z rzędu w grudniu) w poprzednim roku kalendarzowym. 15 grudnia 2010 został trenerem Jastrzębskiego Węgla^[1]. W sezonie 2010/2011 zajął z nim 7. miejsce w PlusLidze, 4. w Lidze Mistrzów, w kolejnym sezonie - 4. w PlusLidze. Rok i dwa lata później zdobył brązowy medal Mistrzostw Polski. W 2014 zajął z drużyną ze Śląska 3. miejsce w Lidze Mistrzów, pokonując Zenit Kazań. Od 2014 do 2016 roku był trenerem Halkbanku Ankara.

W 2001 został wybrany siatkarzem XX wieku. 25 lipca 2010 został odznaczony Orderem Zasługi Republiki Włoskiej. 27 października 2011 został wprowadzony do Volleyball Hall of Fame wraz z takimi siatkarskimi sławami jak: Magaly Carvajal, Hugo Conte, Rita Crockett, Vladimir Grbić, František Stibitz^[2]^[3].

Kariera zawodnicza[edytuj | edytuj kod]

Lata	Kluby
1981–1984	Marzola Trento
1984–1985	Americanino Padwa
1985–1990	Panini Modena
1990–2002	Sisley Treviso
2002–2004	Itas Diatec Trentino
2004	Ar-Rajjan SC
2004–2005	Lube Banca Marche Macerata
2005 (do 11.11.2005)	Olympiakos Pireus
2005–2007 (od 11.11.2005) (do 15.01.2007)	Marmi Lanza Werona
2007 (od 16.01.2007)	Acqua Paradiso Gabeca Montichiari

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Puchar Włoch:

1986, 1993, 1988, 1989, 2000

Puchar Europy Zdobywców Pucharów:

1986, 1994

Puchar CEV:

1991, 1993, 1998, 2005

Liga włoska:

1986, 1987, 1988, 1989, 1994, 1996, 1998, 1999, 2001
1990, 1995, 1997, 2002

Liga Mistrzów:

1990, 1995, 1999, 2000
1987, 1988, 1989, 2001

Klubowe Mistrzostwa Świata:

1992

Superpuchar Europy:

1994, 1999

Superpuchar Włoch:

1998, 2000, 2001

Sukcesy reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa Europy:

1989, 1995
1991, 2001

Puchar Świata:

1995
1989

Liga Światowa:

1990, 1991, 1992, 1994, 2000
2001

Mistrzostwa Świata:

1990, 1994

Puchar Wielkich Mistrzów:

1993

Igrzyska Olimpijskie:

1996

Nagrody indywidualne[edytuj | edytuj kod]

1992: MVP Ligi Światowej
1992: MVP Klubowych Mistrzostw Świata
1994: MVP Mistrzostw Świata
1996: MVP i najlepszy punktujący Ligi Światowej

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Lata	Kluby
2009–2010	Pallavolo Padwa
2010–2014 (od 15.12.2010)	Jastrzębski Węgiel
2014–2016	Halkbank Ankara
2016–2019 (od 16.11.2016)	Sir Safety Perugia
2020–2022 (do 31.12.2022)	Gas Sales Bluenergy Piacenza^[4]
2023–	Igor Gorgonzola Novara (kobiety)^[5]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

mężczyźni[edytuj | edytuj kod]

Klubowe Mistrzostwa Świata:

2011

Liga polska:

2013, 2014

Liga Mistrzów:

2017
2014, 2018, 2019

Superpuchar Turcji:

2014, 2015

Puchar Turcji:

2015

Liga turecka:

2016
2015

Superpuchar Włoch:

2017

Puchar Włoch:

2018, 2019

Liga włoska:

2018
2019

kobiety[edytuj | edytuj kod]

Puchar Challenge:

2024^[6]

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

W 2001 został wybrany najlepszym siatkarzem XX wieku.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony Orderem Zasługi Republiki Włoskiej (25 lipca 2000)^[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Jastrzębie ma nowego trenera!. reprezentacja.net. [dostęp 2010-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-18)]. (pol.).
↑ Hall of Fame: Bernardi raggiunge Velasco, Gardini e Giani. volleyball.it. [dostęp 2020-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-04)]. (wł.).
↑ Lorenzo Bernardi. volleyhall.org. [dostęp 2020-06-20]. (ang.).
↑ Lorenzo Bernardi nie jest już trenerem Piacenzy. siatka.org. (pol.).
↑ Lorenzo Bernardi sarà il nuovo allenatore della Igor Volley. volleynews.it. (wł.).
↑ Ekipa Bernardiego przypieczętowała triumf – Puchar Challenge jedzie do Novary. siatka.org. (pol.).
↑ Bernardi Sig. Lorenzo. quirinale.it. [dostęp 2020-06-20]. (wł.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Bernardi Lorenzo. legavolley.it. [dostęp 2020-06-20]. (wł. • ang.).
Lorenzo Bernardi. olympedia.org. [dostęp 2020-06-20]. (ang.).
Lorenzo Bernardi. sports-reference.com. [dostęp 2020-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
Lorenzo Bernardi. olympic.org. [dostęp 2020-06-20]. (ang. • fr.).

[fivb-1] Jastrzębie ma nowego trenera!. reprezentacja.net. [dostęp 2010-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-18)]. (pol.).

[2] Hall of Fame: Bernardi raggiunge Velasco, Gardini e Giani. volleyball.it. [dostęp 2020-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-04)]. (wł.).

[3] Lorenzo Bernardi. volleyhall.org. [dostęp 2020-06-20]. (ang.).

[4] Lorenzo Bernardi nie jest już trenerem Piacenzy. siatka.org. (pol.).

[5] Lorenzo Bernardi sarà il nuovo allenatore della Igor Volley. volleynews.it. (wł.).

[6] Ekipa Bernardiego przypieczętowała triumf – Puchar Challenge jedzie do Novary. siatka.org. (pol.).

[7] Bernardi Sig. Lorenzo. quirinale.it. [dostęp 2020-06-20]. (wł.).

[bd-8] rak danych

[mvp-9] Laureat nagrody przekazał ją innemu zawodnikowi.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[A]

[B]