Lucrezia Bori

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lucrezia Bori
Ilustracja
Imię i nazwisko

Lucrecia Borja y González de Riancho

Data i miejsce urodzenia

24 grudnia 1887
Walencja

Pochodzenie

hiszpańskie

Data i miejsce śmierci

14 maja 1960
Nowy Jork

Typ głosu

sopran

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

śpiewaczka

Lucrezia Bori, właśc. Lucrecia Borja y González de Riancho[1][2] (ur. 24 grudnia 1887 w Walencji, zm. 14 maja 1960 w Nowym Jorku[1][2]) – hiszpańska śpiewaczka, sopran.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła konserwatorium w Walencji, następnie studiowała u Melchiora Vidala w Mediolanie[1][2]. Na scenie zadebiutowała w 1908 roku w Teatro Adriano w Rzymie jako Micaëla w Carmen Georges’a Bizeta[1][2]. W kolejnych latach śpiewała w Mediolanie, Neapolu i Paryżu[1][2]. W 1912 roku tytułową rolą w Manon Lescaut Giacomo Pucciniego debiutowała na deskach Metropolitan Opera w Nowym Jorku, gdzie następnie śpiewała aż do sezonu 1914/1915, kiedy to na skutek załamania głosu musiała na pewien czas zaprzestać występów[2]. W 1919 roku wróciła na scenę, występując w Monte Carlo jako Mimi w Cyganerii[2]. W latach 1921–1936 ponownie występowała w Metropolitan Opera[2].

W swoim repertuarze miała partie liryczne z oper m.in. Bizeta, Gounoda, Charpentiera i Pucciniego[1]. Wystąpiła w roli Oktawiana we włoskiej premierze Kawalera srebrnej róży Richarda Straussa (Mediolan 1911)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 365. ISBN 83-224-0113-2.
  2. a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 400. ISBN 0-02-865526-5.