Ludwik Kamilewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludwik Kamilewski
Kraj działania

Ukraina

Data i miejsce urodzenia

25 sierpnia 1946
Andriejewka

Data i miejsce śmierci

21 stycznia 2019
Łuck

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1974

Ludwik Kamilewski (ur. 25 sierpnia 1946 w wiosce Andriejewka, rejon Szortandy, obwód akmoliński w Kazachstanie; zm. 21 stycznia 2019 w Łucku na Ukrainie[1]) – polski ksiądz rzymskokatolicki.

Święcenia kapłańskie przyjął w 1974 w Rydze. W latach 1974-1991 był wikariuszem w bazylice metropolitalnej we Lwowie. W dobie „pierestrojki” i na początku lat. 90. XX w. zasłużył się w dziele odzyskiwania kościołów dla potrzeb kultu religijnego w obwodzie lwowskim i wołyńskim. W latach 1991-1999 był proboszczem, a w 1991-2000 dziekan w Łucku w diecezji łuckiej na Wołyniu. Doprowadził do odzyskania katedry pod wezwaniem Trójcy Świętej i Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Łucku oraz licznych kościołów na Wołyniu, m.in. słynnej kolegiaty w Ołyce dla wiernych obrządku łacińskiego. Położył wielkie zasługi w dziele odrodzenia Kościoła katolickiego na Wołyniu. W latach 1999-2000 był proboszczem parafii Kiwerce k. Łucka.

Od 2000 pracował w diecezji kijowsko-żytomierskiej. Przez rok był proboszczem kościoła katedralnego pw. św. Zofii w Żytomierzu, a następnie proboszczem parafii pw. św. Wacława w tym mieście, gdzie zrekonstruował świątynię parafialną przebudowaną na zakład masarski. Ponadto był dziekanem dekanatu żytomierskiego, który obejmuje 15 parafii. Odznaczony godnością kapelana Ojca św. i kanonika gremialnego Kapituły Metropolitalnej we Lwowie. Prałat. Kapelan Jego Świątobliwości. Nagrodzony Złotym Medalem Stowarzyszenia "Wspólnota Polska" (2007).

W 2011 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Odszedł do Pana ksiądz prałat Ludwik Kamilewski [online], Archidiecezja Lwowska Kościoła rzymskokatolickiego, 21 stycznia 2019 [dostęp 2019-01-31].
  2. Medal Zasłużony Kulturze - Gloria Artis. www.mkidn.gov.pl. [dostęp 2020-06-20].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ks. Ludwik Kamilewski, „Odrodzenie Kościoła rzymskokatolickiego w obecnym dekanacie łuckim (1989-1997)”, [w:] „Polacy i Kościół rzymskokatolicki na Wołyniu w latach 1918-1997. Materiały z międzynarodowej sesji naukowej zorganizowanej w Lublinie w dniach 9-10 grudnia 1997 r.”, opr. Leon Popek, Lublin 1999, s. 109-112.
  • Ks. Witold Józef Kowalów, Notatka z pobytu w Żytomierzu w dniu 30 czerwca 2003 r.
  • “Києво-Житомирська Дієцезія. Інформатор про адміністраційний та особовий стан”. – Житомир, 2003. – С. 49, 50;
  • Ks. Witold Józef Kowalów, Notatka z pobytu w Żytomierzu w dniu 7 października 2007 r.