Malka Heifetz Tussman
| |
| Data urodzenia |
1893 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1987 |
| Język |
jidysz |
| Dziedzina sztuki |
poezja |
| Nagrody | |
Malka Heifetz Tussman (ur. 1893 w wiosce Bolszaja Chajcza, zm. 1987 w Berkeley) – amerykańska poetka żydowskiego pochodzenia tworząca w jidysz, tłumaczka poezji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się w 1893 roku[1][2] na Wołyniu[1]. Kształciła się prywatnie i w rosyjskich szkołach[1]. W 1912 roku wyemigrowała za rodziną do Chicago[1][2]. W Stanach wyszła za mąż za kantora Szlojme Tussmana, z którym przeniosła się do Milwaukee, gdzie kształciła się na Uniwersytecie Wisconsin oraz pracowała jako nauczycielka[1]. Pokrótce studiowała także na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley[2]. Następnie jej rodzina przeniosła się do Los Angeles, gdzie Heifetz Tussman uczyła jidysz, a w 1949 roku została lektorką języka i literatury w University of Judaism w Los Angeles[2]. Lata 1971–1972 spędziła w Izraelu, po czym mieszkała do śmierci w Berkeley[2]. Zmarła w 1987 roku[2].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
Jej pierwsze wiersze, opowiadania i eseje ukazały się w 1918 roku na łamach prasy jidiszowej[2]. Jej twórczość ukazywała się w takich periodykach jak „Literarisze Bleter”, „Inzich”, „Swiwe” czy „Cukunft”[1]. W latach 1949–1977 ukazało się sześć tomików jej wierszy[2]. W 1981 roku została uhonorowana nagrodą im. Icyka Mangera[3]. Jej dzieła pojawiały się także wielokrotnie w antologiach[2], w tym w zbiorze Moja dzika koza. Antologia poetek jidysz (2018) pod redakcją Karoliny Szymaniak, Joanny Lisek i Belli Szwarcman-Czarnoty[1]. W późniejszych latach zgromadziła wokół siebie grono młodych żydowskich poetów anglojęzycznych[1], będąc pomostem między starszą generacją imigrantów a osobami urodzonymi w Stanach Zjednoczonych[2]. Do tego grona należała m.in. poetka Ruchl Fiszman[1].
Heifetz Tussman również przekładała poezję anglojęzyczną na jidysz, tłumacząc m.in. dzieła Williama Butlera Yeatsa czy W.H. Audena[1].
Wybrane dzieła[edytuj | edytuj kod]
- Lider („Wiersze”), 1949[1]
- Mild majn wild („Łagodna dzikość”), 1958[1]
- Szots fun gedenken („Cienie pamięci”), 1965[1]
- Bleter Faln Not, 1972[2]
- Unter dajn cejchn („Pod twoim znakiem”), 1974[1]
- Hajnt iz ejbik: Lider, 1977[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Malka Heifetz Tussman, [w:] Moja dzika koza. Antologia poetek jidysz, Karolina Szymaniak, Joanna Lisek, Bella Szwarcman-Czarnota, Kraków: Wydawnictwo Austeria, 2018, s. 552, ISBN 978-83-7866-209-9.
- ↑ a b c d e f g h i j k l Judith R. Baskin, Tussman, Malka Heifetz, [w:] Encyclopaedia Judaica [online], Encyclopedia.com [dostęp 2022-01-20].
- ↑ Kathryn Hellerstein, Malka Heifetz Tussman, [w:] Shalvi/Hyman Encyclopedia of Jewish Women [online], Jewish Women's Archive, 1999 [dostęp 2023-05-20] (ang.).