Maria Cecylia Łubieńska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maria Cecylia Łubieńska
Zofia Maria Stanisława Łubieńska
Ilustracja
zdjęcie sprzed 1910
Herb duchownego
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

7 czerwca 1874
Wyciążkowo

Data i miejsce śmierci

23 września 1937
Warszawa

Miejsce pochówku

cmentarz Powązkowski w Warszawie

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

urszulanki

Maria Cecylia Łubieńska, właśc. Zofia Maria Stanisława Łubieńska herbu Pomian (ur. 7 czerwca 1874 w Wyciążkowie, zm. 23 września 1937 w Warszawie) – polska historyczka, urszulanka[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Była córką Witolda Łubieńskiego i jego żony Elżbiety z Dzierżykraj-Morawskich, siostrą Tadeusza oraz Róży.

Do zakonu urszulanek wstąpiła w 1891. Od 1903 studiowała na Uniwersytecie Lwowskim[2]. Jako jedna z pierwszych zakonnic polskich uzyskała doktorat (z filozofii[3]) w 1910 pod kierunkiem Szymona Askenazego. Według innej wersji została pierwszą na świecie zakonnicą-doktorem[2].

Pracowała w placówkach zakonnych w Tarnowie, w Kołomyi, Lwowie, Lublinie i Krakowie, przyczyniając się do rozwoju każdej z nich[2]. Dwukrotnie zostawała przełożoną zakonną we Lwowie: w 1914 i w 1916[2]. W tym czasie w trakcie I wojny światowej udzielała się wszechstronnie w działalności społecznej (organizowała kursy prywatne dla młodzieży, tanie kuchnie, opiekowała się rannymi)[2].

Zainicjowała powstanie Unii Polskiej tj. scalenia wszystkich domów urszulańskich w Polsce[2]. Od 1926 była przełożoną generalną urszulanek w Polsce[2]. Zabiegała o przystępienie do światowej Unii sióstr Urszulanek czyli tzw. Unii Rzymskiej, co zrealizowano w 1936[2]. Przyczyniła się do rozwoju oświaty zakonu (25 szkół). Zajmowała się m.in. historią swojego zakonu[2]. W ty celu odbywała podróże naukowe[2]. Opublikowała tekst zaginionej pierwotnej Reguły św. Anieli oraz jako pierwsza wydała opracowanie jej historii tj. założycielki zakonu[2].

Zmarła 23 września 1937 w domu przy ul. Łowickiej 31 w Warszawie. Została pochowana na cmentarzu Powązkowskim[4] (kwatera 315-5-20)[5].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Sprawa dysydencka 1764–1766, Warszawa – Kraków: G. Gebethner i Wolf 1911.
  • Św. Aniela i jej dzieło[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zofia Maria Stanisława hr. Łubieńska z Łubnej h. Pomian. sejm-wielki.pl. [dostęp 2022-04-25].
  2. a b c d e f g h i j k l † Matka dr Cecylia Łubieńska zasłużona Przełożona Prowincjalna ss. Urszulanek. „Wschód”. Nr 61, s. 4, 30 września 1937. 
  3. Zakonnica doktorem filozofii. „Nowości Illustrowane”. Nr 40, s. 13, 1 października 1910. 
  4. Benigna Suchoniówna „Łubieńska Zofia (1874-1937)” Polski Słownik Biograficzny ton XVII wyd. 1973 s. 467–468.
  5. Cmentarz Stare Powązki: URSZULANKI U. R., [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-12-20].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]