Marian Baranowski
 podporucznik rezerwy piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
7 maja 1912 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
od ? do 1940 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
Marian Stanisław Baranowski (ur. 7 maja 1912 w Naramicach, pow. wieluński, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – podporucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego, harcmistrz Związku Harcerstwa Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Józefa i Marianny z Polowych. Absolwent seminarium nauczycielskiego w Lesznie. Ukończył dywizyjny kurs podchorążych rezerwy w 27 pułku piechoty. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 1758. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[1].
W okresie międzywojennym pracował jako nauczyciel. Był harcmistrzem Związku Harcerstwa Polskiego.
W kampanii wrześniowej walczył wzięty do niewoli przez Sowietów, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej 029/4 z 1940.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Mieszkał w Ożegowie, gmina Siemkowice, pow. wieluński
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 150.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2004. ISBN 978-83-7188-691-1.
- http://ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl/wpis/112
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.