Marian Częścik
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Poseł III kadencji (1930-1935) (II RP) | |
| Okres |
od 1930 |
| Przynależność polityczna | |
Marian Częścik (ur. 8 lutego 1898 w Godowie, zm. 1940 w Katyniu) – polski dziennikarz, polityk, poseł na Sejm III kadencji II RP, porucznik łączności rezerwy Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Jana i Antoniny z domu Adach. W 1915 r., ochotnik do armii rosyjskiej, zwolniony do cywila w roku następnym, kontynuował przerwaną naukę w Gimnazjum Rządowym Lublinie (wówczas przeniesionym do Odessy). Maturę zdał 1919., wcześniej był żołnierzem III Korpusu Polskiego w Rosji, a po jego rozbrojeniu przez Austriaków przebywał na Krymie i w Gruzji.
Po powrocie do Polski, sekretarz Wydziału Aprowizacji w Lublinie, wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r., jako radiotelegrafista w 7 stacji polowej radiotelegraficznej 19 Dywizji Piechoty. Studiował na Wydziale Inżynierii Wodnej i Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej, ale studiów nie ukończył. Był redaktorem „Rzeczypospolitej”, „Tygodnika Katolicko-Ludowego” i „Polski Ludowej”.
Poseł na Sejm RP III kadencji w latach 1930–1935 z list Polskiego Stronnictwa Chrześcijańskiej Demokracji (PSChD). W 1935 r., był współorganizatorem Chrześcijańskiego Stronnictwa Ludowego, a w 1938 r., Chrześcijańskiej Grupy Ludowej.
Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 28. lokatą w korpusie oficerów rezerwy łączności[1].
Po kampanii wrześniowej znalazł się w sowieckiej niewoli. Zamordowany przez NKWD w ramach tzw. zbrodni katyńskiej.
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień porucznika (sic!)[2]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- Obozy NKWD dla jeńców polskich
- Ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Katyniu
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 658.
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Katyń – Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego – Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa; 2000; s. 93. radaopwim.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-16)]. ISBN 83-905590-7-2
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
- Biogram na stronie Biblioteki Sejmowej (stan na 12.04.2013)