Matteo Eustachio Gonella
| Kardynał prezbiter | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
20 września 1811 |
| Data i miejsce śmierci |
15 kwietnia 1870 |
| Miejsce pochówku | |
| Nuncjusz apostolski w Belgii | |
| Okres sprawowania |
1850–1861 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
18 lutego 1838 |
| Sakra biskupia |
26 maja 1850 |
| Kreacja kardynalska |
13 marca 1868 |
| Kościół tytularny |
Santa Maria sopra Minerva |
| Data konsekracji |
26 maja 1850 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy | |||||
| |||||
Matteo Eustachio Gonella (ur. 20 września 1811 w Turynie, zm. 15 kwietnia 1870 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 20 września 1811 roku w Turynie, jako syn Andrei Gonelli i Teresy Anselmetti[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. 18 lutego 1838 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. Następnie został prałatem Jego Świątobliwości i protonotariuszem apostolskim[1]. 20 maja 1850 roku został tytularnym arcybiskupem Niksaru, a sześć dni później przyjął sakrę[2]. W latach 1851–1861 był nuncjuszem w Belgii, a w okresie 1861–1866 – w Bawarii[2]. W 1866 roku został arcybiskupem ad personam Viterbo[1]. 13 marca 1868 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Maria sopra Minerva[2]. Zmarł 15 kwietnia 1870 roku w Rzymie[1].