Matylda II (hrabina Boulogne)
| |
| hrabina Boulogne | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Mąż |
Filip Hurepel |
| Dzieci |
Joanna, Alberyk(?) |
| Mąż |
Alfons portugalski |
Matylda (ur. ok. 1195/1200[1], zm. 1258[2], 14 stycznia 1259[3], 14 stycznia 1261[1] lub pomiędzy 9 października 1261 a 8 lutego 1263[2]) – hrabina Boulogne od 1216, królowa Portugalii w latach 1248–1253.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Matylda była jedyną córką hrabiny Boulogne Idy i Renalda z Dammartin. Już w sierpniu 1201, dla przypieczętowania sojuszu ojca Matyldy, Renalda, z królem Francji Filipem II Augustem, została zaręczona z synem królewskim Filipem Hurepelem. Małżeństwo zostało zawarte w 1216 i Filip objął hrabstwo Boulogne, odebrane przez króla Renaldowi po bitwie pod Bouvines[1].
Gdy w 1234 Filip zmarł, Matylda poślubiła przebywającego na dworze francuskim znacznie młodszego księcia portugalskiego Alfonsa. Małżeństwo to zaaranżowała królowa-wdowa francuska Blanka kastylijska, która w ten sposób udaremniła próbę poślubienia Matyldy przez Szymona z Montfort[1]. Gdy Alfons został w 1248 królem Portugalii, bezdzietne małżeństwo musiało zostać rozwiązane[1][4], co nastąpiło po kilku latach (1253). Sprzeciwiał się temu jednak papież Aleksander IV, który nawet ekskomunikował Alfonsa[1][5]. Dopiero śmierć Matyldy ostatecznie rozwiązała problem legalności drugiego małżeństwa Alfonsa[1][4][5].
Data śmierci Matyldy nie jest pewna. Zgodnie z Chronicon Savigniacense miała ona umrzeć w 1258, zaś Breve Chronicon Alcobacense wskazuje, że żyła jeszcze w momencie narodzin infanta Dionizego (9 października 1261), lecz zmarła przed narodzinami jego młodszego brata Alfonsa (8 lutego 1263)[2]. W opracowaniach pojawiają się także daty 14 stycznia 1259[3] oraz 14 stycznia 1261[1]. Po śmierci Matyldy hrabstwo Boulogne przypadło jej krewnej Adelajdzie[1].
Rodzina[edytuj | edytuj kod]
Matylda z małżeństwa z Filipem miała córkę Joannę (1219–1252), żonę pana Montjay Waltera z Châtillon. Być może dzieckiem Matyldy i Filipa był także Alberyk (1222–po 1284), który miał zrzec się dziedzictwa na rzecz siostry i wyjechać do Anglii – jednak o tej filiacji świadczy późne źródło, natomiast brak jest źródeł z epoki, które by ją potwierdzały[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i Mathilde von Dammartin-Boulogne. [w:] Genealogie Mittelalter: Mittelalterliche Genealogie im Deutschen Reich bis zum Ende der Staufer: Materialsammlung [on-line]. [dostęp 2020-03-27]. (niem.).
- ↑ a b c Paris Region. Clermont and Dammartin. [w:] Medieval Lands [on-line]. (ang.).
- ↑ a b Ida (Mathilde) de Dammartin. [w:] WW-Person [on-line]. [dostęp 2020-03-27]. (niem.).
- ↑ a b D. L. d'Avray: Dissolving Royal Marriages: A Documentary History, 860–1600. Cambridge - New York - Port Melbourne - Dehli - Singapore: Cambridge University Press, 2014, s. 108. ISBN 978-1-107-06250-4. [dostęp 2020-03-27]. (ang.).
- ↑ a b Sheila R. Ackerlind: Alfonso X of Castile and Diniz of Portugal: Patrons of Medieval Universities. W: From Linguistics to Literature: Romance Studies Offered to Francis M. Rogers. Bernard H. Bichakjian. Amsterdam: John Benjamins B.V., 1981, s. 96. ISBN 90-272-2007-7. [dostęp 2020-03-27]. (ang.).
- ↑ France, Capetian Kings. [w:] Medieval Lands [on-line]. (ang.).