Przejdź do zawartości

Mauretania (starożytne królestwo)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mauretania
Mauritania, Maurusía
Ustrój polityczny

monarchia

Data likwidacji

42

Władca

Aedemon

Mapa opisywanego kraju
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Mauretania”
32°03′36,00″N 6°35′30,47″W/32,060000 -6,591797

Mauretania (łac. Mauretania lub Mauritania, gr. Maurusía) – starożytne królestwo w północno-zachodniej Afryce, o zmiennych granicach; obejmowało współczesne północne Maroko i północno-zachodnią Algierię.

Uosobienie rzymskiej Mauretanii na monecie Hadriana

Zamieszkiwane było przez przodków współczesnych Berberów, graniczyło z innymi krainami, których ludność była prawdopodobnie berberyjska – od wschodu z Numidią, od południa z saharyjską Getulią. Największym z zamieszkujących ją plemion, z których wiele prowadziło koczowniczy tryb życia, byli Maurowie (Mauri). Wybrzeże Mauretanii było objęte wpływami Fenicjan, a później Kartagińczyków.

Pierwsze kontakty z Rzymem to okres wojny z królem numidyjskim Jugurtą, podczas której władca Mauretanii Bocchus I dopomógł Rzymianom w schwytaniu Jugurty. Synowie Bocchusa, sprawujący rządy wspólnie Bocchus II i Bogud II wspomagali Cezara w wojnie z Pompejuszem toczącej się na terenie Afryki w 46 p.n.e., otrzymując od niego w nagrodę zachodnią część Numidii. Po śmierci Cezara władcy Mauretanii nadal uczestniczyli w sprawach Rzymian, ale tym razem niezgodnie – Bocchus poparł bowiem Oktawiana, a Bogud Marka Antoniusza. Po śmierci Bocchusa (33 p.n.e.) August włączył Mauretanię do Rzymu jako prowincję, w 25 p.n.e. przekazał ją jednak władcy Numidii Jubie II.

Ostatecznie, po zamordowaniu na rozkaz Kaliguli w roku 40 syna Juby II i Kleopatry Selenekróla Ptolemeusza (ostatniego potomka Ptolemeuszy), Mauretania stała się prowincją rzymską. Od 42 r. jej część zachodnia tworzyła prowincję Mauretania Tingitana ze stolicą w Tingis (obecny Tanger), część wschodnia razem z częścią Numidii – prowincję Mauretania Caesariensis ze stolicą w Sitifis (obecnie Satif).

Władcy Mauretanii

[edytuj | edytuj kod]
  • Bocchus I 111-80 p.n.e.
  • Bogud I 80-50, Woluks 80-75 i Sos (w zachodniej Mauretanii) 80-60
  • Bocchus II ok. 50-31 i Bogud II (w zachodniej Mauretanii) ok. 50-38
  • do Republiki Rzymskiej 31-27
  • do Cesarstwa Rzymskiego 27-25
  • Juba II (w Numidii ok. 30-25 p.n.e.) 25 p.n.e.-23 n.e. i Kleopatra Selene II ok. 25 p.n.e.-5 n.e., córka Kleopatry i Marka Antoniusza
  • Ptolemeusz 23-40
  • Aedemon 40-42 – niewolnik Ptolemeusza; przywódca rewolty mieszkańców Mauretanii przeciw włączeniu jej do Rzymu
  • od 42 do Cesarstwa Rzymskiego

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]