Melasis balwanti
Melasis balwanti | |
Fleutiaux, 1934 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Rząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Plemię | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Melasis balwanti |
Melasis balwanti – gatunek chrząszcza z rodziny goleńczykowatych i podrodziny Melasinae.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1934 roku przez Edmonda Jean-Baptiste’a Fleutiaux[1][2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcz o walcowatym, wydłużonym, zwężającym się ku tyłowi ciele długości 9 mm i szerokości 2 mm. Ubarwienie ma jednolicie ciemnobrązowe do czarnego, tylko drugi człon czułków jest rudobrązowy, a stopy brązowe. Wierzch i spód ciała porastają krótkie, położone szczecinki żółtej barwy. Niemal kulista głowa ma wypukłe czoło z parą okrągłych dołków. Powierzchnia jej jest bardzo gęsto punktowana, błyszcząca. Szerokość trójpłatowego rejonu czołowo-nadustkowego jest mniejsza od dwukrotności jego długości. Przysadziste żuwaczki mają gęsto punktowaną i pomarszczoną powierzchnię oraz zaopatrzone są w dwa zęby każda. Czułki samca są krótkie i nie sięgają do tylnych kątów przedplecza; trzeci ich człon jest tak długi jak poprzedni, czwarty człon piłkowany, a człony od piątego do dziesiątego są blaszkowate. Przedplecze jest dłuższe niż szerokie, o bokach równoległych, kątach tylnych krótkich i ostrych, a podstawie falistej. Powierzchnia jego jest gęsto punktowana, bokami i u nasady także pomarszczona, pośrodku wypukła z podłużnym rowkiem sięgającym połowy jego długości. Podgięcia przedplecza pozbawione są rowków na czułki. Kształt lekko pomarszczonej tarczki to pociągły trójkąt z zaokrąglonym tylnym wierzchołkiem. Pokrywy mają silnie wgłębione rzędy i gęsto punktowane międzyrzędy. Odnóża środkowej i tylnej pary mają pierwszy człon stopy dłuższy niż pozostałe jej człony razem wzięte. Episternity zatułowia są rozszerzone ku wierzchołkom i częściowo zasłonięte[2].
Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Owad orientalny, bardzo rzadko spotykany, związany ze strefą lasów północnych Indochin. Podawany z Indii i północno-wschodniego Laosu. Zasiedla tropikalne, liściaste lasy górskie. Larwy są saproksyliczne. Przechodzą rozwój w butwiejących kłodach Gynocardia odorata z rodziny Achariaceae[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Edmond Jean-Baptiste Fleutiaux. Three new Indian species of Eucnemididae (Coleoptera). „Records of the Indian Museum”. 36, s. 327–328, 1934.
- ↑ a b c Robert L. Otto. The False Click Beetles (Coleoptera: Eucnemidae) of Laos. „Entomologica Basiliensia et Collectionis Frey”. 35, s. 181–427, 2016. ISSN 1661-8041.