Mictomys

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mictomys
F.W. True, 1894[1]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Nadgromada

żuchwowce

Gromada

ssaki

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

karczowniki

Plemię

lemingi

Rodzaj

Mictomys

Typ nomenklatoryczny

Mictomys innuitus[a] F.W. True, 1894

Gatunki

2 gatunki (w tym 1 wymarły) – zobacz opis w tekście

Mictomysrodzaj gryzoni z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Północnej (Kanada i Stany Zjednoczone)[2][3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 93–113 mm, długość ogona 17–27 mm; masa ciała 27–35 g[2][4].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1894 roku amerykański biolog Frederick W. True w artykule poświęconym nowym północno-amerykańskim ssakom opublikowanym na łamach Proceedings of the United States National Museum[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) moczarnik północny (S. borealis).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Mictomys: gr. μικτος miktos ‘mieszany’, od μιγνυμι mignumi ‘mieszać’; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[5].

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

M. borealis zwykle umieszczany jest w rodzaju Synaptomys w randze podrodzaju[2][3][4], jednak analizy z 2023 roku wykazały że Mictomys jest odrębnym rodzajem[6]; w takim ujęciu do rodzaju należą jeden występujący współcześnie gatunek[7][8]:

Opisano również gatunek wymarły z plejstocenu dzisiejszych Stanów Zjednoczonych:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Podgatunek M. borealis.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b F.W. True. Diagnoses of new North American mammals. „Proceedings of the United States National Museum”. 17 (999), s. 242, 1894. (ang.). 
  2. a b c U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 291. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  3. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 344. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  4. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 222. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  5. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 425, 1904. (ang.). 
  6. A.G. Hope, K.M. Headlee, Z.H. Olson & B.J. Wiens. Systematics, biogeography and phylogenomics of northern bog lemmings (Cricetidae), cold-temperate rodents of conservation concern under global change. „Systematics and Biodiversity”. 21 (1), s. 2237050, 2023. DOI: 10.1080/14772000.2023.2237050. (ang.). 
  7. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.12) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2024-01-08]. (ang.).
  8. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 239. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  9. G.R. Paulson. The mammals of the Cudahy fauna. „Papers of the Michigan Academy of Science, Arts, and Letters”. 46, s. 142, 1961. (ang.).