Mieczysław Mączyński

Mieczysław Mączyński

Pełne imię i nazwisko	Mieczysław Jan Kanty Mączyński
Data i miejsce urodzenia	21 października 1882 Wadowice
Data i miejsce śmierci	4 listopada 1940 KL Mauthausen-Gusen
Zawód, zajęcie	inżynier leśnik, działacz turystyki górskiej, działacz społeczny
Narodowość	polska
Odznaczenia

Mieczysław Mączyński (ur. 21 października 1882 w Wadowicach, zm. 4 listopada 1940 w Mauthausen-Gusen) – polski inżynier leśnik, działacz turystyki górskiej, działacz społeczny.

Życiorys

Syn Franciszka (1842–1887) i Józefy z Furgalskich, brat Franciszka Mateusza. Mąż Marii Czeskiej-Mączyńskiej, literatki. Ukończył wyższą szkołę realną w Krakowie. W latach 1902–1905 studiował na Wydziale Leśnym Akademii Ziemiańskiej w Wiedniu, uzyskując tytuł inżyniera leśnika. Od 1905 pracował u żywieckich Habsburgów – od 1934 był dyrektorem generalnym leśnych dóbr żywieckich. W 1914 walczył w 2 Pułku Piechoty II Brygady Legionów i został ranny w bitwie pod Mołotkowem. Współzałożyciel Oddziału Babiogórskiego Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego w Żywcu – prezes tego Towarzystwa oraz Towarzystwa Szkoły Ludowej w Żywcu. W 1921 stanął na czele Oddziału Babiogórskiego Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. Dwukrotnie rozbudowywał i unowocześniał schronisko na Markowych Szczawinach. Dobudował część schroniskową do nowej gajówki pod Pilskiem. Popierał budowę dużych schronisk na Hali Miziowej i w Zwardoniu, jak również odważne projekty znakarskie młodego pokolenia turystów babiogórskich (m.in. Józefa Merty i Władysława Midowicza). Od 1924 do 1940 był członkiem zarządu głównego PTT (od 1937 do 1940 jednym z wiceprezesów). Po wybuchu II wojny światowej, od 2 września 1939 przez kilka tygodni pełnił funkcję burmistrza Żywca. W kwietniu 1940 aresztowany przez gestapo i uwięziony w Bielsku. 25 kwietnia 1940 przewieziony do KL Dachau, następnie do obozu koncentracyjnego Mauthausen-Gusen, gdzie 4 listopada 1940 został zamordowany. Grób symboliczny znajduje się na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie (sektor SC8-B-1).

Ordery i odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi
• Medal Niepodległości (9 października 1933)
• Srebrny Wawrzyn Akademicki (7 listopada 1936)

Upamiętnienie

Jego imieniem nazwana została ścieżka z Huciska na Babią Górę (tzw. Ścieżka Żywczaków).

Bibliografia

• Jerzy Klistała: Martyrologium mieszkańców Żywca, Czernichowa, Gilowic, Jeleśni, Koszarawy, Lipowej, Łękawicy, Łodygowic, Milówki, Radziechowych, Rajczy, Stryszawy, Suchej, Węgierskiej Górki i innych – w latach 1939–1945. Słownik biograficzny. Bielsko-Biała: Towarzystwo Miłośników Ziemi Żywieckiej, 2009. ISBN 978-83-60878-09-5. [dostęp 2020-06-06].brak strony w książce