Miles at the Fillmore 1970: The Bootleg Series Vol. 3

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Miles at The Fillmore 1970: The Bootleg Series Vol. 3
Wykonawca albumu koncertowego
Miles Davis
Wydany

25 marca 2014

Nagrywany

1970

Gatunek

jazz, free jazz, fusion

Długość

245:02

Wydawnictwo

Columbia/Legacy

Producent

Richard Seidel, Michael Cuscuna

Oceny
Album po albumie
The Original Mono Recordings
(2013) 		Miles at The Fillmore 1970: The Bootleg Series Vol. 3
(2014) 		—

Miles at The Fillmore 1970: The Bootleg Series Vol. 3 – jazzowy album Milesa Davisa prezentujący koncertowe nagrania utrzymane w stylu fusion i wydany w roku 2014 przez firmę Columbia/Legacy.

Historia i charakter albumu[edytuj | edytuj kod]

Album ten jest trzecim z serii "The Bootleg Series", której celem jest prezentowanie koncertowych nagrań, do tej pory niedostępnych oficjalnie, chociaż niektóre mogły być opublikowane wcześniej na tzw. bootlegach.

Bill Graham otworzył Fillmore East 8 lutego 1968 roku. Do tej pory koncerty jazzowe odbywały się w Nowym Jorku w słynnych, ale bardzo małych i zatłoczonych klubach, takich jak Café Au Go Go, The Scene itp. Tymczasem sala Fillmore mieściła 2700 osób, sama scena była bardzo obszerna i wysoka, z dużym zapleczem. W tym czasie zmieniła się także muzyka rockowa, którą śmiało można już było prezentować razem z grupami jazzowymi[9].

6 i 7 marca 1970 po raz pierwszy w Fillmore East wystąpił Miles Davis ze swoim sekstetem: Wayne Shorter (jego ostatnie występy z Milesem), Chick Corea, Dave Holland, Jack DeJohnette i Airto Moreira. Zazwyczaj – i to zarówno w Fillmore East jak i w Fillmore West – koncert składał się z kolejnych występów trzech wykonawców, zwykle bardzo się różniących zgodnie z filozofią Billa Grahama. W tym wypadku dwoma innymi wykonawcami byli Neil Young & Crazy Horse oraz Steve Miller Band, którzy różnili się od siebie w takim stopniu, w jakim różnili się od Milesa Davisa. W Fillmore West występowali np. Cecil Taylor obok The Yardbirds i Rahsaan Roland Kirk obok Led Zeppelin[10].

Mimo wcześniejszej nowojorskiej przygody Milesa (został aresztowany, gdyż był czarny i prowadził czerwone ferrari), jego marcowe koncerty przebiegły już bez problemów. Koncert z 7 marca został wydany w 2001 roku jako Live at the Fillmore East, March 7, 1970: It’s About that Time.

7 kwietnia Miles Davis nagrał album A Tribute to Jack Johnson i natychmiast udał się do San Francisco, gdzie pomiędzy 9 a 12 kwietnia występował w Fillmore East ze swoim sekstetem, w którym za Shortera grał już Steve Grossman. Wystąpili razem z Grateful Dead i Stone the Crows. Drugi koncert (z 10 kwietnia) został profesjonalnie nagrany i wydany w 1973 roku tylko w Japonii jako Black Beauty, a w USA dopiero w 1997 jako Black Beauty: Miles Davis at Fillmore West. W międzyczasie ukazał się także przełomowy album Bitches Brew (4. 1970), któremu towarzyszył singel z edytowanymi wersjami "Miles Runs the Voodoo Down" i "Spanish Key". Był to pierwszy "złoty" album Milesa Davisa[11].

Miles powrócił na kolejną serię koncertów w Fillmore East w dniach 17-20 czerwca. Tym razem zespół Davisa był septetem, gdyż doszedł Keith Jarrett, który grał w nim na organach. Był to pierwszy zespół Davisa z dwoma muzykami grającymi na instrumentach klawiszowych. Innym wykonawcą była Laura Nyro (wielbicielka Milesa). Nagrany materiał przez Stana Tonkela i Teo Macero został wydany stosunkowo szybko, bo w cztery miesiące później, jako Miles Davis at Fillmore: Live at the Fillmore East i w mocno edytowanej wersji, gdyż 45–50-minutowe występy zostały zredukowane do 20-minutowych, aby mogły się zmieścić na stronie płyty[12].

W sierpniu Steve Grossman został zastąpiony przez Gary’ego Bartza i septet kontynuował występy przed rockową publicznością.

Utwory[edytuj | edytuj kod]

CD 1, Fillmore East, 17 czerwca, czas 67 min. 69 sek.
producent – Teo Macero
# Tytuł Czas Kompozytor Uwagi
1. Introduction 0:04
2. Directions 10:24 Joe Zawinul
3. The Mask 11:04 Miles Davis
4. It's About That Time 10:45 Miles Davis
5. Bitches Brew 13:41 Miles Davis
6. The Theme 0:36 Miles Davis
7. Paraphernalia 11:02 Wayne Shorter Bonus: Fillmore West, 11 kwietnia
8. Footprints 11:13 Wayne Shorter Bonus: Fillmore West, 11 kwietnia
CD 2, Fillmore East, 18 czerwca, czas 56 min. 79 sek.
producent – Teo Macero
# Tytuł Czas Kompozytor Uwagi
1. Directions 10:10 Joe Zawinul
2. The Mask 11:3 Miles Davis
3. It's About That Time 12:04 Miles Davis
4. Bitches Brew 11:57 Miles Davis
5. The Theme 01:30 Miles Davis
6. Spanish Key 10:20 Miles Davis Bis
7. The Theme 0:28 Miles Davis Bis
CD 3, Fillmore East, 19 czerwca, czas 64 min. 47 sek.
producent – Teo Macero
# Tytuł Czas Kompozytor Uwagi
1. Directions 12:50 Joe Zawinul
2. The Mask 10:00 Miles Davis
3. It's About That Time 11:28 Miles Davis
4. I Fall In Love Too Easily 01:48 Sammy Cahn-Jule Styne
5. Sanctuary 03:25 Wayne Shorter
6. Bitches Brew 12:38 Miles Davis
7. The Theme 0:38 Miles Davis
8. Miles Runs the Voodoo Down 13:20 Miles Davis Bonus: Fillmore West, 11 kwietnia
CD 4, Fillmore East, 20 czerwca, czas 56 min. 07 sek.
producent – Teo Macero
# Tytuł Czas Kompozytor Uwagi
1. Directions 10:48 Joe Zawinul
2. The Mask 11:15 Miles Davis
3. It's About That Time 11:04 Miles Davis
4. I Fall In Love Too Easily 01:21 Sammy Cahn-Jule Styne
5. Sanctuary 03:21 Wayne Shorter
6. Bitches Brew 09:39 Miles Davis
7. Willie Nelson 09:22 Miles Davis
8. The Theme 0:37 Miles Davis

Muzycy[edytuj | edytuj kod]

Fillmore East, 17-20 czerwca
Fillmore West, 11 kwietnia

Opis dysku[edytuj | edytuj kod]

  • producent – Teo Macero
  • producenci albumu – Richard Seidel i Michael Cuscuna
  • koproducent – Steve Berkowitz
  • producenci wykonawczy – Erin Davis, Cheryl Davis, Vince Wilburn, Jr.
  • inżynier nagrywający – Stan Tonkel
  • miksowanie i remiksowanie (2012) – Dave Darlington
  • studio – Bass Hit Recording, New York City
  • mastering – Mark Wilder
  • studio – Battery Studios, New York City
  • restauracja nagrań – Mark Wilder, Maria Triana
  • studio – Battery Studios, New York City
  • nagrania – Fillmore West, 11 kwietnia; Fillmore East, 17 czerwca; 18 czerwca; 19 czerwca; 20 czerwca
  • kierownik artystyczny – Josh Cheuse
  • projekt okładki – Martin Klimas
  • fotografie – Glen Craig, Amalie R. Rothschild
  • czas – 245:02
  • wytwórnia płytowa – Columbia/Legacy
  • nr katalogowy – 88765 43381 2
  • data wydania – 25 marca 2014 USA, 24 marca Wielka Brytania
  • dystrybucja – Sony Music Entertainment

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Miles at the Fillmore - Miles Davis 1970: The Bootleg Serie [online], allmusic.com [dostęp 2024-04-24] (ang.).
  2. ↑ http://www.metacritic.com/music/miles-at-the-fillmore---miles-davis-1970-the-bootleg-series-vol-3/miles-davis
  3. ↑ 180235-miles-davis-miles-at-the-fillmore-miles-davis-1970-the-bootleg-serie | PopMatters [online], popmatters.com [dostęp 2024-04-24] (ang.).
  4. ↑ http://www.discogs.com/Miles-At-The-Fillmore-Miles-Davis-1970-The-Bootleg-Series-Vol-3/release/5516617
  5. ↑ Miles Davis: Miles at the Fillmore - Miles Davis 1970: The Bootleg Series Vol. 3 Album Review | Pitchfork [online], pitchfork.com [dostęp 2024-04-24] (ang.).
  6. ↑ Miles Davis: Miles at the Fillmore: 1970 The Bootleg Series Vol 3 review – musical history in the making | Miles Davis | The Guardian [online], theguardian.com [dostęp 2024-04-24] (ang.).
  7. ↑ Miles Davis - Bootleg Series Vol 3: Miles At The Fillmore 1970 - Uncut.co.uk [online], uncut.co.uk [dostęp 2024-04-28] [zarchiwizowane z adresu 2014-07-06].
  8. ↑ http://www.amazon.com/Miles-Fillmore-Davis-Bootleg-Series/dp/B00HSCDX70
  9. ↑ Michael Cuscuna. "Broszura do albumu" Str. 8
  10. ↑ Michael Cuscuna. "Broszura do albumu" Ss. 5-7
  11. ↑ Michael Cuscuna. "Broszura do albumu" Ss. 13-15
  12. ↑ Michael Cuscuna. "Broszura do albumu" Str. 16

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Michael Cuscuna. "Broszura do albumu" Ss. 32
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Miles_at_the_Fillmore_1970:_The_Bootleg_Series_Vol._3&oldid=73637353”