Monada (algebra)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Monada – w algebrze liniowej i homologicznej trójwyrazowy kompleks

obiektów pewnej kategorii abelowej, którego środkowy wyraz jest projektywny, pierwsze odwzorowanie jest iniektywne, zaś drugie odwzorowanie jest surjektywne.

Równoważnie monadę można zdefiniować jako obiekt projektywny z trójkrokową filtracją (). W praktyce są często wiązkami wektorowymi nad ustaloną przestrzenią liniową, a część autorów narzuca pewne dodatkowe, pomniejsze warunki na definicję.

Monady zostały wprowadzone przez Horrocksa[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Literatura dodatkowa[edytuj | edytuj kod]