Myocastorini

	Myocastorini
	Ameghino, 1902
	; Przedstawiciel plemienia – nutria amerykańska (Myocastor coypus)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Rząd	gryzonie
Podrząd	jeżozwierzowce
Infrarząd	jeżozwierzokształtne
Rodzina	kolczakowate
Podrodzina	kolczaki
Plemię	Myocastorini
	Typ nomenklatoryczny
	Myocastor Kerr, 1792
Synonimy
	Myiopotamyina Bonaparte, 1850; Myopotamitæ: Chenu, 1854; Myopotamini: Tullberg, 1900; Myocastoridae Ameghino, 1902; Eumysopidae Rusconi, 1935; Myocastorinae: B. Patterson & Pascual, 1968; Eumysopinae: Patton & Reig, 1989; Myocastorini: P.-H. Fabre, Upham, Emmons, Justy, Leite, Loss, Orlando, Tilak, Patterson & Douzery, 2017;
	Myiopotamyina Bonaparte, 1850; Myopotamitæ: Chenu, 1854; Myopotamini: Tullberg, 1900; Myocastoridae Ameghino, 1902; Eumysopidae Rusconi, 1935; Myocastorinae: B. Patterson & Pascual, 1968; Eumysopinae: Patton & Reig, 1989; Myocastorini: P.-H. Fabre, Upham, Emmons, Justy, Leite, Loss, Orlando, Tilak, Patterson & Douzery, 2017;
Rodzaje
	11 rodzajów (w tym 6 wymarłych) – zobacz opis w tekście
	11 rodzajów (w tym 6 wymarłych) – zobacz opis w tekście

Myocastorini – plemię ssaków z podrodziny kolczaków (Echimyinae) w obrębie rodziny kolczakowatych (Echimyidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Plemię obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej^[9].

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do plemienia należą następujące rodzaje^[10]^[11]^[12]:

Thrichomys Trouessart, 1880 – włochatokolczak
Callistomys Emmons & Vucetich, 1998 – pstrokolczak – jedynym przedstawicielem jest Callistomys pictus (Pictet, 1841) – pstrokolczak malowany
Myocastor Kerr, 1792 – nutria – jedynym żyjącym współcześnie przedstawicielem jest Myocastor coypus (Molina, 1782) – nutria amerykańska
Hoplomys J.A. Allen, 1908 – kolcozbrojnik – jedynym przedstawicielem jest Hoplomys gymnurus (O. Thomas, 1897) – kolcozbrojnik nagoogonowy
Proechimys J.A. Allen, 1899 – kolczakowiec

Opisano również rodzaje wymarłe^[13]:

Eumysops Ameghino, 1888^[14]
Haplostropha Ameghino, 1891^[15] – jedynym przedstawicielem był Haplostropha scalabriniana Ameghino, 1891
Paramyocastor Ameghino, 1904^[16] – jedynym przedstawicielem był Paramyocastor diligens (Ameghino, 1888)
Strophostephanos Ameghino, 1891^[17] – jedynym przedstawicielem był Strophostephanos iheringii Ameghino, 1891
Tribodon Ameghino, 1887^[18] – jedynym przedstawicielem był Tribodon clemens Ameghino, 1887
Ullumys Olivares, Verzi, Contreras & Pessôa, 2016^[19]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

↑ Typ nomenklatoryczny: Myopotamus É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1805 (= Myocastor Kerr, 1792).
↑ Pisownia oryginalna, takson zdefiniowany w randze rodziny.
↑ Typ nomenklatoryczny: †Eumysops Ameghino, 1888.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b F. Ameghino. Première contribution à la connaissance de la faune mammalogique des couches à Colpodon. „Boletin de la Academia Nacional de Ciencias en Córdoba, República Argentina”. 17, s. 114, 1902. (hiszp.).
↑ Ch.L. Bonaparte: Conspectus systematum Mastozoölogiae, Ornithologiae, Herpetologiae et Amphibiologiae, Ichthyologiae. Wyd. Editio altera reformata. Lugdini Batavorum: E. J. Brill, 1850, s. tabela. (łac.).
↑ J.Ch. Chenu: Encyclopédie d’histoire naturelle; ou, traité complet de cette science d’après les travaux des naturalistes les plus éminents de tous les pays et de toutes les époques: Buffon, Daubenton, Lacépède, G. Cuvier, F. Cuvier, Geoffroy Saint-Hilaire, Latreille, De Jussieu, Brongniart, etc.. Cz. 10: Rongeurs et pachydermes. Paris: Maresq, 1850, s. 68. (fr.).
↑ T. Tullberg. Über das System der Nagetiere. Eine phylogenetische Studie. „Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis”. Seriei tertle. 18, s. 128, 1899. (niem.).
↑ C. Rusconi. Tres nuevas especies de mamíferos del Puelchense de Villa Ballester. „Boletín Paleontológico de Buenos Aires”. 5, s. 2, 1935. (hiszp.).
↑ B. Patterson & R. Pascual. New echimyid rodents from the Oligocene of Patagonia, and a synopsis of the family. „Breviora”. 301, s. 6, 1968. (ang.).
↑ J.L. Patton & O.A. Reig: Genetic differentiation among echimyid rodents, with emphasis on spiny rats, genus Proechimys. W: K.H. Redford, J.F. Eisenberg (redaktorzy): Advances in neotropical mammalogy. Gainesville: The Sandhill Crane Press, 1989, s. 76. ISBN 978-1-877743-02-3. (ang.).
↑ P.-H. Fabre, N.S. Upham, L.H. Emmons, F. Justy, Y.L.R. Leite, A.C. Loss, L. Orlando, M.-K. Tilak, B.D. Patterson & E.J.P. Douzery. Mitogenomic Phylogeny, Diversification, and Biogeography of South American Spiny Rats. „Molecular Biology and Evolution”. 34 (3), s. 613–633, 2017. DOI: 10.1093/molbev/msw261. (ang.).
↑ P.-H. Fabre, J. Patton & Y. Leite: Family Echimyidae (Hutias, Coypu South and American Spiny-rats). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 553, 603–619. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-18]. (ang.).
↑ C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 574–576. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 293–296. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ J.S.J.S. Zijlstra J.S.J.S., Myocastorini Ameghino, 1902, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-18] (ang.).
↑ F. Ameghino: Lista de las especies de mamíferos fósiles del Mioceno superior de Monte Hermoso, hasta ahora conocidas. Buenos Aires: Editorial Coni, 1888, s. 5. (hiszp.).
↑ Ameghino 1891 ↓, s. 140.
↑ F. Ameghino. Nuevas especies de mamíferos cretáceos y terciarios de la República Argentina. „Anales de la Sociedad Científica Argentina”. 58, s. 252, 1904. (hiszp.).
↑ Ameghino 1891 ↓, s. 142.
↑ F. Ameghino: Apuntes preliminares sobre algunos mamíferos estinguidos del yacimiento de „Monte Hermoso” existentes en el „Museo La Plata”. Buenos Aires: El Censor, 1887, s. 7. (hiszp.).
↑ A.I. Olivares, D.H. Verzi, V.H. Contreras & L.M. Pessôa. A new Echimyidae (Rodentia, Hystricomorpha) from the late Miocene of southern South America. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 37 (1), s. e1239204 (2), 2016. DOI: 10.1080/02724634.2017.1239204. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

F. Ameghino. Caracteres diagnósticos de cincuenta especies nuevas de mamíferos fósiles argentinos. „Revista argentina de historia natural”. 1, s. 129–167, 1891. (hiszp.).

[2] Typ nomenklatoryczny: Myopotamus É. Geoffroy Saint-Hilaire, 1805 (= Myocastor Kerr, 1792).

[6] Pisownia oryginalna, takson zdefiniowany w randze rodziny.

[7] Typ nomenklatoryczny: †Eumysops Ameghino, 1888.

[ame02-1] F. Ameghino. Première contribution à la connaissance de la faune mammalogique des couches à Colpodon. „Boletin de la Academia Nacional de Ciencias en Córdoba, República Argentina”. 17, s. 114, 1902. (hiszp.).

[bon-3] Ch.L. Bonaparte: Conspectus systematum Mastozoölogiae, Ornithologiae, Herpetologiae et Amphibiologiae, Ichthyologiae. Wyd. Editio altera reformata. Lugdini Batavorum: E. J. Brill, 1850, s. tabela. (łac.).

[che-4] J.Ch. Chenu: Encyclopédie d’histoire naturelle; ou, traité complet de cette science d’après les travaux des naturalistes les plus éminents de tous les pays et de toutes les époques: Buffon, Daubenton, Lacépède, G. Cuvier, F. Cuvier, Geoffroy Saint-Hilaire, Latreille, De Jussieu, Brongniart, etc.. Cz. 10: Rongeurs et pachydermes. Paris: Maresq, 1850, s. 68. (fr.).

[tul-5] T. Tullberg. Über das System der Nagetiere. Eine phylogenetische Studie. „Nova Acta Regiae Societatis Scientiarum Upsaliensis”. Seriei tertle. 18, s. 128, 1899. (niem.).

[rus-8] C. Rusconi. Tres nuevas especies de mamíferos del Puelchense de Villa Ballester. „Boletín Paleontológico de Buenos Aires”. 5, s. 2, 1935. (hiszp.).

[pat&pas-9] B. Patterson & R. Pascual. New echimyid rodents from the Oligocene of Patagonia, and a synopsis of the family. „Breviora”. 301, s. 6, 1968. (ang.).

[pat&reig-10] J.L. Patton & O.A. Reig: Genetic differentiation among echimyid rodents, with emphasis on spiny rats, genus Proechimys. W: K.H. Redford, J.F. Eisenberg (redaktorzy): Advances in neotropical mammalogy. Gainesville: The Sandhill Crane Press, 1989, s. 76. ISBN 978-1-877743-02-3. (ang.).

[Fabre&innia-11] P.-H. Fabre, N.S. Upham, L.H. Emmons, F. Justy, Y.L.R. Leite, A.C. Loss, L. Orlando, M.-K. Tilak, B.D. Patterson & E.J.P. Douzery. Mitogenomic Phylogeny, Diversification, and Biogeography of South American Spiny Rats. „Molecular Biology and Evolution”. 34 (3), s. 613–633, 2017. DOI: 10.1093/molbev/msw261. (ang.).

[Fabre&innib-12] P.-H. Fabre, J. Patton & Y. Leite: Family Echimyidae (Hutias, Coypu South and American Spiny-rats). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 553, 603–619. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).

[mdd-13] N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-18]. (ang.).

[Burgin&inni-14] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 574–576. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).

[Cichocki&inni-15] Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 293–296. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[zij-16] J.S.J.S. Zijlstra J.S.J.S., Myocastorini Ameghino, 1902, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-18] (ang.).

[ame88-17] F. Ameghino: Lista de las especies de mamíferos fósiles del Mioceno superior de Monte Hermoso, hasta ahora conocidas. Buenos Aires: Editorial Coni, 1888, s. 5. (hiszp.).

[CITEREFAmeghino1891[https://www.biodiversitylibrary.org/page/26339790_140]-18] Ameghino 1891 ↓, s. 140.

[ame04-19] F. Ameghino. Nuevas especies de mamíferos cretáceos y terciarios de la República Argentina. „Anales de la Sociedad Científica Argentina”. 58, s. 252, 1904. (hiszp.).

[CITEREFAmeghino1891[https://www.biodiversitylibrary.org/page/26339792_142]-20] Ameghino 1891 ↓, s. 142.

[ame87-21] F. Ameghino: Apuntes preliminares sobre algunos mamíferos estinguidos del yacimiento de „Monte Hermoso” existentes en el „Museo La Plata”. Buenos Aires: El Censor, 1887, s. 7. (hiszp.).

[oli&inni-22] A.I. Olivares, D.H. Verzi, V.H. Contreras & L.M. Pessôa. A new Echimyidae (Rodentia, Hystricomorpha) from the late Miocene of southern South America. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 37 (1), s. e1239204 (2), 2016. DOI: 10.1080/02724634.2017.1239204. (ang.).

[1]

[a]

[2]

[3]

[4]

[b]

[c]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]