NMS Grivița

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NMS Grivița
Ilustracja
NMS „Grivița” w 1913 roku
Klasa

kanonierka

Historia
Stocznia

STT, Triest Austro-Węgry

Wodowanie

1880

 Rumunia
Nazwa

„Grivița”

Wejście do służby

1880

 Królewska Marynarka Rumuńska
Nazwa

NMS „Grivița”

Wycofanie ze służby

1919

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

normalna: 110 ton

Długość

całkowita: 60,5 metra

Szerokość

5,2 metra

Zanurzenie

1,8 metra

Napęd
1 maszyna parowa o mocy 180 KM
Prędkość

9 węzłów

Uzbrojenie
2 działa kal. 57 mm (2 x I)
2 działka kal. 37 mm (2 x I)
2 km (2 x I)
Załoga

30

NMS Grivițarumuńska kanonierka z lat 80. XIX wieku. Okręt został zwodowany w 1880 roku w austro-węgierskiej stoczni Stabilimento Tecnico Triestino w Trieście i w tym samym roku wcielono go w skład marynarki wojennej. Jednostka została wycofana ze służby w 1919 roku.

Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]

Kanonierka została zamówiona przez Księstwo Rumunii w Austro-Węgrzech i została zbudowana w stoczni Stabilimento Tecnico Triestino w Trieście[1][2]. Nieznana jest data położenia stępki okrętu, a zwodowany został w 1880 roku[1][2].

Dane taktyczno-techniczne[edytuj | edytuj kod]

Okręt był niewielką kanonierką o długości całkowitej 60,5 metra, szerokości 5,2 metra i zanurzeniu 1,8 metra[1][2]. Wyporność normalna wynosiła 110 ton[1][2][a]. Jednostka napędzana była przez maszynę parową o mocy 180 KM, co umożliwiało osiągnięcie prędkości maksymalnej 9 węzłów[1][2]. Okręt zabierał zapas 18 ton węgla[1][3].

Na uzbrojenie artyleryjskie jednostki składały się dwa pojedyncze działa Nordenfelt kalibru 57 mm L/42, dwa pojedyncze działka Nordenfelt kalibru 37 mm L/42 oraz dwa pojedyncze karabiny maszynowe[1][2].

Załoga okrętu składała się z 30 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][3].

Służba[edytuj | edytuj kod]

„Grivița” został wcielony do składu marynarki wojennej w 1880 roku[2]. W trakcie służby pełnił funkcję jednostki szkolnej[1][2]. Okręt został wycofany ze służby prawdopodobnie w 1919 roku[2].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Moore 1990 ↓, s. 295 podaje, że wyporność okrętu wynosiła 104 tony.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 421.
  2. a b c d e f g h i Gogin 2023 ↓.
  3. a b Moore 1990 ↓, s. 295.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. Robert Gardiner, Randal Gray (red.). London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Ivan Gogin: GRIVIŢA gunboat (1880). Navypedia. [dostęp 2023-04-27]. (ang.).
  • Jane’s Fighting Ships of World War I. John E. Moore (red.). London: Studio Editions, 1990. ISBN 1-85170-378-0. (ang.).