Przejdź do zawartości

Niša Saveljić

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Niša Saveljić
Ниша Савељић
Data i miejsce urodzenia

27 marca 1970
Titograd

Wzrost

187 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1988–1993 FK Budućnost Podgorica 71 (7)
1993–1994 FK Hajduk Kula 15 (0)
1994–1997 FK Partizan 66 (11)
1997–2001 Girondins Bordeaux 71 (3)
2001 FK Partizan 13 (1)
2001–2003 FC Sochaux-Montbéliard 57 (4)
2003–2004 SC Bastia 17 (1)
2004 En Avant Guingamp 17 (1)
2004–2005 FC Istres 31 (1)
2005–2007 FK Partizan 20 (2)
W sumie: 378 (31)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1995–2001  Jugosławia 32 (1)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Niša Saveljić (cyryl. Ниша Савељић, wym. [niʃa saʋɛʎitɕ]; ur. 27 marca 1970 w Titogradzie) – czarnogórski piłkarz grający na pozycji środkowego obrońcy.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Saveljić urodził się w stolicy Czarnogóry Titogradze (zwanym obecnie Podgoricą). Karierę piłkarską rozpoczął w tamtejszym klubie OFK Titograd, ale w 1988 roku rozpoczął treningi w lokalnym rywalu Budućnosti Titograd. W sezonie 1988/1989 zadebiutował w pierwszej lidze jugosłowiańskiej i w barwach Budućnosti grał w niej do 1991 roku. Wtedy też przeszedł do Hajduka Kula, w którym spędził półtora roku. Na początku 1995 roku odszedł do jednego z najbardziej utytułowanych serbskich klubów, Partizana. W 1996 roku wywalczył z nim swoje pierwsze w karierze mistrzostwo Jugosławii, a w 1997 roku powtórzył to osiągnięcie.

Latem 1997 roku Niša został sprzedany do francuskiego Girondins Bordeaux. W Ligue 1 zadebiutował 1 sierpnia w wygranym 1:0 domowym spotkaniu z AS Monaco FC. Do końca sezonu grał w pierwszym składzie „Żyrondystów” i dotarł z nimi do finału Pucharu Ligi Francuskiej (Bordeaux przegrało po serii rzutów karnych z Paris Saint-Germain). W sezonie 1998/1999 leczył kontuzję i wystąpił tylko w 8 spotkaniach, a Bordeaux wywalczyło pierwsze od 1987 roku mistrzostwo Francji. W Girondins grał także w sezonie 1999/2000. Jesienią 2000 wrócił do Jugosławii i ponownie został zawodnikiem Partizana, wygrywając z nim Puchar Jugosławii oraz wywalczając wicemistrzostwo kraju.

W 2001 roku Czarnogórzec znów grał w Ligue 1. Został piłkarzem FC Sochaux-Montbéliard i miał w nim pewne miejsce w podstawowym składzie. W 2003 roku wystąpił w finale Pucharu Ligi i drugi raz w karierze przegrał go (1:4 z AS Monaco). W 2004 roku Saveljić ponownie zmienił barwy klubowe. Odszedł do SC Bastia, a 2 sierpnia zadebiutował w jej barwach w spotkaniu z Paris Saint-Germain. Pobyt na Korsyce trwał tylko pół roku i na początku 2005 obrońca odszedł do En Avant Guingamp (debiut: 17 stycznia w przegranym 0:2 meczu z Bordeaux). Z Guingamp spadł do Ligue 2, a po sezonie odszedł do FC Istres. Swoje pierwsze spotkanie dla tego klubu rozegrał 7 sierpnia przeciwko SM Caen (1:1). Na koniec sezonu, podobnie jak z Guingamp, spadł do Ligue 2. W 2005 roku wrócił do Partizana i został z nim wicemistrzem kraju, a jesienią 2006 zakończył piłkarską karierę.

Sezon Klub Kraj Rozgrywki Mecze Bramki
1988/89 FK Budućnost Titograd (1988–1991)
FK Budućnost Podgorica (1991–1993)
Jugosławia  Prva liga 4 0
1989/90 11 1
1990/91 31 3
1991/92 15 1
1992/93 Jugosławia  Prva liga 25 3
1993/94 FK Hajduk Kula 30 1
1994/95 16 2
1994/95 FK Partizan 15 3
1995/96 24 1
1996/97 27 7
1997/98 Girondins Bordeaux Francja  Division 1 24 1
1998/99 8 0
1999/00 21 2
2000/01 1 0
2000/01 FK Partizan Jugosławia  Prva liga 13 1
2001/02 FC Sochaux-Montbéliard Francja  Ligue 1 24 2
2002/03 33 2
2003/04 SC Bastia 17 1
2003/04 En Avant Guingamp 17 1
2004/05 FC Istres 31 1
2005/06 FK Partizan Serbia i Czarnogóra  Super liga 19 2
2006/07 Serbia  Super liga 1 0

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Jugosławii Saveljić zadebiutował 31 stycznia 1995 roku w wygranym 3:1 towarzyskim spotkaniu z Hongkongiem. W 1998 roku został powołany przez selekcjonera Slobodana Santrača do kadry na Mistrzostwa Świata we Francji. Tam był rezerwowym i wystąpił jedynie w przegranym 1:2 meczu 1/8 finału z Holandią. W 2000 roku był w kadrze Jugosłowian na Euro 2000, a jego dorobek to trzy spotkania: z Norwegią (1:0) i z Hiszpanią (3:4) oraz ćwierćfinałowe z Holandią (1:6). Mecz Holandią był jego ostatnim w kadrze narodowej, w której wystąpił 32 razy i zdobył jednego gola.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]