Odo z Beauvais

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Błogosławiony
Odo z Beauvais
Odon
biskup
ilustracja
Data śmierci

28 stycznia 881

Czczony przez

Kościół katolicki

Szczególne miejsca kultu

Diecezja Beauvais

Odo z Beauvais, fr. Odon (ur. ?, zm. 28 stycznia 881) – opat, biskup, błogosławiony katolicki.

W młodości był rycerzem i miał żonę[1]. Po wstąpieniu do zakonu benedyktynów w Corbie w 851 roku wybrano go na następcę Paschazego Radberta tamtejszego opactwa[1]. W dziesięć lat później otrzymał sakrę diecezji Beauvais[1].

Będąc przełożonym zakonu stawał przeciwko najeźdźcom chcącym zagarnąć opactwo[1]. Już jako biskup w 862, 866, 867 i 871 roku uczestniczył w synodach[1]. Współdziałał z arcybiskupem Reims Hinkmarem broniąc autorytetu Kościoła w sporze Karola II Łysego z Ludwikiem II Niemieckim[2][1]. Jego zaangażowanie w życie polityczne dotkniętego kryzysem kraju sprawiło, że odgrywał istotną rolę w państwie zachodniofrankijskim[1]. Przez króla Karola został wyznaczony do roli doradcy jego syna Ludwika II Jąkały i wykonawcy testamentu[1]. Był autorem Vita Lucjana z Beauvais, którego opisał jako pierwszego biskupa diecezji Beauvais[3]. Po śmierci postać otoczył lokalny kult zaaprobowany przez papieża Piusa IX[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 4: M-P. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 2000. ISBN 83-7097-671-9.
  2. Wielka Ilustrowana Encyklopedja Powszechna. T. VI: Grecki język do Izasław. Kraków: Gutenberg, reprint 1993 Gutenberg-Print, s. 167. ISBN 5-85167-008-8.
  3. Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 3: H-Ł. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997. ISBN 83-7097-464-3.