Odznaka „Zasłużony Pracownik Łączności”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Odznaka „Zasłużony Pracownik Łączności”
Awers
Awers wzoru odznaki
Rewers
Rewers wzoru odznaki
Wielkość

∅ 25 mm

Kruszec

tombak

Powiązane

Odznaka „400 lat Poczty Polskiej”, Odznaka honorowa „Zasłużony dla Łączności”

Odznaka „Zasłużony Pracownik Łączności”” – polskie odznaczenie resortowe ustanowione 11 sierpnia 1969 i nadawane przez ministra łączności przyznawane w uznaniu zasług za wieloletnią i ofiarną pracę tym pracownikom resortu lub służb łączności, którzy wyróżnili się szczególnie sumiennym wykonywaniem obowiązków w pracy zawodowej i społecznej, wykazującym szczególną dbałość o mienie społeczne i odznaczającym się wysokim poziomem moralnym. Odznaka podzielona była na trzy stopnie (złoty, srebrny i brązowy) i noszona na prawej piersi. Została wycofana 11 maja 1996. Zastąpiła ją w dwa miesiące później nowa Odznaka honorowa „Zasłużony dla Łączności”.

Odznaczeni[edytuj | edytuj kod]

 Z tym tematem związana jest kategoria: Odznaczeni odznaką „Zasłużony Pracownik Łączności”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stefan Oberleitner: Odznaki honorowe (resortowe) PRL 1944-1989. Rzeszów: PTN, 2000, s. 119
  • Uchwała nr 147 Rady Ministrów z dnia 11 sierpnia 1969 r. w sprawie ustanowienia odznaki "Zasłużony Pracownik Łączności" (M.P. z 1969 r. nr 36, poz. 275)
  • Zarządzenie Ministra Łączności z dnia 22 września 1969 r. w sprawie ustalenia wzoru odznaki "Zasłużonego Pracownika Łączności", zasad i trybu jej nadawania oraz sposobu noszenia (M.P. z 1969 r. nr 44, poz. 353)
  • Uchwała nr 48 Rady Ministrów z dnia 10 kwietnia 1996 r. w sprawie uznania niektórych uchwał Rady Ministrów i jej organów za nieobowiązujące (M.P. z 1996 r. nr 29, poz. 301)