Otocinklus plamisty
| Macrotocinclus flexilis[1] | |||
| (Cope, 1894) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
otocinklus plamisty | ||
| Synonimy | |||
| |||
Otocinklus plamisty[2] (Macrotocinclus flexilis[3] klasyfikowany też w rodzaju Otocinclus[1][4][5]) – gatunek słodkowodnej ryby sumokształtnej z rodziny zbrojnikowatych (Loricariidae). Hodowany w akwariach.
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Gatunek opisany naukowo z Brazylii (Rio Jacuhy [Jacuí], Rio Grande do Sul[3]). Zasięg jego występowania obejmuje środkowe i dolne dorzecze Parany na obszarze Paragwaju i Urugwaju oraz La Plata i przybrzeżne strumienie Atlantyku w południowo-wschodniej Brazylii[3].
Klasyfikacja[edytuj | edytuj kod]
Otocinklus plamisty jest blisko spokrewniony z otocinklusem przyujściowym (M. affinis), z którym klasyfikowane są w tzw. kladzie “affinis” w obrębie rodzaju Otocinclus lub wyodrębniane do Macrotocinclus, uznawane za grupę siostrzaną pozostałych Otocinclus[3].
Nazwa Otocinclus arnoldi uznawana jest za synonim Macrotocinclus flexilis[3] lub za odrębny gatunek[4], występujący w rzece Urugwaj i w La Plata.
Długość ciała[edytuj | edytuj kod]
Dorasta do 5 cm[2], maksymalnie do 6,8 cm[5] długości.
Warunki w akwarium[edytuj | edytuj kod]
| Zalecane warunki w akwarium | |
|---|---|
| Zbiornik | średni (ponad 50 cm długości) |
| Temperatura wody | 20–26 °C[2] |
| Twardość wody | miękka do średnio twardej 3–10°n[2] |
| Skala pH | 6,5–7,8[5] (6,3–7,2[2]) |
| Pokarm | glony, parzone liście sałaty, karma żywa, w tabletkach i płatkach[2] |
| Uwagi | nie lubi jaskrawego oświetlenia. |
Wymagania hodowlane[edytuj | edytuj kod]
Otocinklus plamisty dobrze czuje się wśród mniejszych i spokojnych ryb w akwarium wielogatunkowym. Jest glonojadem, ale unika glonów nitkowatych. Podłoże nie powinno być zbyt drobnoziarniste. Konieczna jest obecność korzeni potorfowiskowych oraz gładkich kamieni. Zbrojniki z tego gatunku preferują miejsca cieniste[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Macrotocinclus flexilis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e f g Wally Kahl, Burkard Kahl, Dieter Vogt: Atlas ryb akwariowych. Przekład: Henryk Garbarczyk i Eligiusz Nowakowski. Warszawa: Delta W-Z, 2000. ISBN 83-7175-260-1.
- ↑ a b c d e Carl J., Jr. Ferraris. Checklist of catfishes, recent and fossil (Osteichthyes, Siluriformes), and catalogue of siluriform primary types. „Zootaxa”. 1418, s. 1-628, 2007. ISSN 1175-5334. (ang.). (pdf)
- ↑ a b R. Fricke, W. N. Eschmeyer, R. van der Laan (eds): Catalog of Fishes: genera, species, references (electronic version). California Academy of Sciences. [dostęp 2018-10-14]. (ang.).
- ↑ a b c Otocinclus flexilis. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 14 października 2018]