Płytka stacja kolumnowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stacja Kałużskaja, Metro w Moskwie

Płytka stacja kolumnowa – rodzaj konstrukcji stacji metra, gdzie hala peronowa składa się z kilku naw rozgraniczonych jednym lub więcej rzędami kolumn. Kolumny nie przenoszą tak dużych sił jak w przypadku stacji typu głębokiego. Niewielka głębokość pozwala na budowę stacji metodą otwartych wykopów.

Stacje w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Stacja Stokłosy, warszawskie metro

Warszawskie metro posiada obecnie pięć kolumnowych stacji: Natolin, Imielin, Stokłosy, Ursynów i Służew. Wszystkie posiadają dwie nawy oddzielone jednym rzędem kolumn biegnących w osi peronu wyspowego (zrobionego z prefabrykatów). Rama stacji składa się z monolitycznej płyty dennej, ścian i rzędu kolumn przykrytych żelbetowymi elementami prefabrykowanymi[1].

Stacje w Moskwie[edytuj | edytuj kod]

Typowa płytka stacja moskiewskiego metra posiada dwa rzędy kolumn równoległe do osi stacji wykonanych ze stali i betonu. Standardowo długość waha się od 102 do 169m, a odstęp między kolumnami od 4 do 6 metrów. Na przestrzeni czasu zmieniała się liczba kolumn od 40 (np. Profsojuznaja), poprzez 26 (np. Ulica 1905 Goda) do 22 (np. Bibiriewo).

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Oficjalna strona warszawskiego metra. [dostęp 2011-09-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-16)].