Pałac w Rościnie
52°53′22″N 14°47′42″E/52,889444 14,795000 nr rej. 589 z 22.10.1957 r.[1]
| |
 Wschodnia (frontowa) elewacja | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Styl architektoniczny |
późny barok |
| Kondygnacje |
2 |
| Ukończenie budowy |
2 połowa XVIII w. |
| Ważniejsze przebudowy |
2 poł. XIX w. |
| Pierwszy właściciel |
von Bredow do 1765 |
| Kolejni właściciele |
von Lüder 1765–1775 |
Położenie na mapie gminy Myślibórz  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu myśliborskiego  | |
| 52°53′22″N 14°47′42″E/52,889444 14,795000
| |
Pałac w Rościnie – późnobarokowy pałac w Rościnie w województwie zachodniopomorskim.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Pałac znajduje się w południowej części miejscowości.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Pałac jest murowany, zbudowany w stylu późnobarokowym na planie prostokąta, dwukondygnacyjny. Od strony wschodniej posiada fasadę z klasycystycznymi obramowaniami okiennymi i gzymsami. W środku fasady występuje ryzalit zwieńczony tympanonem. Mansardowy dach o zmiennym kącie nachylenia połaci, kryty jest dachówką ceramiczną. Po stronie południowej i północnej znajdują się parterowe dobudówki.
Dawniej przed pałacem znajdował się półowalny podjazd na teren dziedzińca folwarcznego; obecnie (stan 2010 r.) jest tam hydrofornia.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pałac wybudowany został w 2 połowie XVIII w. przez rodzinę von Bredow, przebudowany w 2 połowie XIX w.; obecnie (stan 2010 r.) znacznie zdewastowany.
Park pałacowy[edytuj | edytuj kod]
Przypałacowy park, o powierzchni około 8 ha, położony jest po południowej stronie pałacu i dawnego folwarku. Założony został w 2 połowie XVIII w. jako barokowy (regularny) i w XIX w. przekształcony na krajobrazowy (swobodny, romantyczny)[2]. Na jego terenie zachowała się brama wejściowa dawnej budowli parkowej. Pierwotna sieć dróg parkowych miała układ „precelkowaty”. W części wschodniej parku znajduje się owalny staw.
Południową i wschodnią część parku zajmuje starodrzew rosnący w pasie szerokości około 80 m, głównie kasztanowce, dęby, lipy, buki i jesiony, a tylko pojedynczo inne ozdobne gatunki, np. platan, cis, daglezja. W składzie rodzajowym dominuje klon (18%), jesion (13%) i wiąz (13%). Okazałe drzewa przypuszczalnie mają około 100–150 lat (lipy), natomiast licznie występujący samosiew jest w wieku 20–40 lat[3]. Przy pałacu znajduje się lipa o obwodzie 450 cm, we wschodniej stronie parku zaś dąb szypułkowy o obwodzie 440 cm; w niedalekim sąsiedztwie drogi do Pszczelnika – grupa platanów o obwodzie 300–500 cm.
Wpisany do rejestru zabytków pod nr 589 z 27.04.2001 r.[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Rejestr zabytków – powiat myśliborski. [dostęp 2017-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-26)].
- ↑ Jerzy Kosacki, Bogdan Kucharski: Pomorze Zachodnie i Środkowe. Warszawa: Sport i Turystyka MUZA SA, 2001, s. 292. ISBN 83-7200-583-4.
- ↑ Pałac i park w Rościnie koło Myśliborza. „Nauka Przyroda Technologie”. tom 3 (zeszyt 1), 2009. Poznań: Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego. ISSN 1897-7820. [dostęp 2010-08-05].