Parafia św. Barbary w Witebsku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia św. Barbary w Witebsku
Парафія Св. Барбары ў Віцебску
Ilustracja
Kościół parafialny
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Siedziba

Witebsk

Adres

ul. Leningradzka 29, 210001 Witebsk

Data powołania

1783, 7 lutego 1992

Data zamknięcia

lata 30. XX w.

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

witebska

Dekanat

witebski

Kościół

św. Barbary w Witebsku

Proboszcz

Krzysztof Kocjan OP

Wezwanie

Św. Barbary

Wspomnienie liturgiczne

4 grudnia, 8 sierpnia (św. Dominika)

Położenie na mapie Witebska
Mapa konturowa Witebska, w centrum znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Barbary w Witebsku”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Barbary w Witebsku”
Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Parafia św. Barbary w Witebsku”
Ziemia55°12′04,2″N 30°10′49,6″E/55,201167 30,180444

Parafia św. Barbary w Witebsku (biał. Парафія Св. Барбары ў Віцебску) – parafia rzymskokatolicka z siedzibą w Witebsku. Należy do dekanatu witebskiego diecezji witebskiej. Została utworzona pod koniec XVIII wieku. W parafii pracują Dominikanie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze wzmianki o kościele pochodzą z 2 połowy XVIII wieku, kiedy marszałek powiatu horodeckiego Antoni Kossow ufundował w 1783 roku mały kościół przy cmentarzu katolickim. W 1785 abp mohylewski Stanisław Bohusz Siestrzeńcewicz konsekrował go pod wezwaniem św. Barbary, patronki dobrej śmierci. Cmentarz znajdował się przy drodze prowadzącej do Horodka, lecz był poza miastem, dlatego kościół został nazwany "podwitebskim", a jego niewielki rozmiar odzwierciedlał liczbę ludności w okolicznych wsiach. Na początku lat 80. XIX wieku w parafii było 2000 wiernych, a niewielka świątynia mogła pomieścić 150 osób. Dlatego proboszcz ks. Motuz zdecydował o rozbudowie kościoła według projektu architekta Wiktora Junoszy-Piotrowskiego. Dawną kaplicę wbudowano w ściany prezbiterium. Przy kościele znajdowała się plebania i szpital.

4 grudnia 1884 konsekrowano nowy kościół św. Barbary i św. Józefa o cechach modnych wówczas stylów neoromańskiego i neogotyckiego.

Na początku XX wieku rozległa parafia św. Barbary liczyła 3900 wiernych. Leżała w dekanacie witebskim, w archidiecezji mohylewskiej. Posiadała trzy kaplice: na cmentarzu grzebalnym, w Dołżnie i w Horodku.

Władze ZSRR zamknęły kościół w latach 30. XX wieku.

27 sierpnia 1937 roku w zbiorowej egzekucji w więzieniu w Mińsku zamordowano dwóch proboszczów parafii oraz 3 innych kapłanów.

Ks. Piotr Awgło, były proboszcz parafii św. Barbary, został aresztowany w 1923 r., ale szybko zwolniony. W 1927 r. aresztowano go w Witebsku i przetrzymywano w więzieniu w Smoleńsku. Po 6 i pół miesiącach został zwolniony. Aresztowano go 13 czerwca 1937 r. w Mohylewie, gdzie pełnił funkcję dziekana i proboszcza parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny[1].

Ks. Stanisław Rajko został aresztowany 13 lutego 1937 r.[2]

Razem z ks. Konstantym Andrekusem proboszczem i dziekanem parafii homelskiej[3], ks. Janem Borowikiem, proboszczem parafii Świętej Trójcy na Złotej Górce w Mińsku[4], ks. Piotrem Janukowiczem proboszczem parafii FaszczówkaSzkłów w dekanacie mohylewskim[5] zostali skazani na śmierć 25 sierpnia 1937 r.

Świątynia znacznie ucierpiała podczas II wojny światowej. Przez pewien czas była użytkowana jako magazyn nawozów sztucznych, lecz później zdecydowano by stała się salą muzyki organowej.

Parafia została reaktywowana w 1990 roku po przybyciu dominikanina Janusza Skęczka i oficjalnie zarejestrowana 7 lutego 1992 roku. W 1993 roku abp Kazimierz Świątek poświęcił odbudowaną świątynię. W latach 1999-2011 była katedrą diecezji witebskiej.

Obecnie[edytuj | edytuj kod]

W parafii działa Żywy Różaniec i Legion Maryi. W 2000 roku założono chór "Hosanna", który koncertuje na Białorusi i w Polsce.

W niedziele i święta o godz. 10.00 odbywa się Msza Święta w języku polskim[6].

Proboszczowie[edytuj | edytuj kod]

imię i nazwisko daty urzędowania
Ks. de Walden
Ks. Motuz
Ks. Lewgawd
Ks. Przemocki
Ks. Petronis
Ks. Jaczejko
Ks. Ignacy Rudis
Ks. Piotr Awgło - 1928
Ks. Stanisław Rajko 1928 - 1937
Janusz Skęczek OP 1992 -
Krzysztof Kocjan OP

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. GTKRK, PIOTR AWGŁO — MARTYROLOGIUM [online], www.swzygmunt.knc.pl [dostęp 2017-03-07] (pol.).
  2. GTKRK, STANISŁAW RAJKO — MARTYROLOGIUM [online], www.swzygmunt.knc.pl [dostęp 2017-03-07] (pol.).
  3. GTKRK, KONSTANTY ANDREKUS — MARTYROLOGIUM [online], www.swzygmunt.knc.pl [dostęp 2017-03-07] (pol.).
  4. GTKRK, JAN BOROWIK — MARTYROLOGIUM [online], www.swzygmunt.knc.pl [dostęp 2017-03-07] (pol.).
  5. GTKRK, PIOTR JANUKOWICZ — MARTYROLOGIUM [online], www.swzygmunt.knc.pl [dostęp 2017-03-07] (pol.).
  6. Instytut Duszpasterstwa Emigracyjnego - Msze św. po polsku na świecie - Europa - Białoruś - WITEBSK - kościół pw. św. Barbary [online], www.emigracja.chrystusowcy.pl [dostęp 2017-03-03] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]