Parafia św. Maksymiliana Marii Kolbego w Rzepedzi
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
Rzepedź 61, |
| Data powołania |
18 czerwca 1983 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Archidiecezja | |
| Dekanat | |
| Kościół parafialny | |
| Filie |
Kulaszne – pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy |
| Proboszcz |
ks. Adam Ryba |
| Wezwanie | |
| Wspomnienie liturgiczne |
14 sierpnia |
Położenie na mapie gminy Komańcza  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu sanockiego  | |
 49°22′31,753″N 22°06′39,025″E/49,375487 22,110840
| |
| Strona internetowa | |
Parafia św. Maksymiliana Marii Kolbego w Rzepedzi − parafia rzymskokatolicka znajdująca się w archidiecezji przemyskiej w dekanacie Rzepedź[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Rzepedź była lokowana w 1526 roku i była zamieszkana przez prawosławnych. W 1657 roku wieś zniszczył najazd wojsk Rakoczego. W 1921 roku w Rzepedzi było 745 grekokatolików, 44 rzymsko-katolików i 28 żydów. W 1947 roku w czasie Akcji „Wisła” grekokatolików wysiedlono. Pozwolono pozostać tylko kilku rodzinom zatrudnionych na kolei. Po 1956 roku część dawnych mieszkańców powróciła. W 1962 roku otworzono Bieszczadzkie Zakłady Przemysłu Drzewnego, a obok zakładu zbudowano osiedle pracownicze dla ok. 700 osób.
W 1977 roku została zbudowana salka katechetyczna. 3 maja 1979 roku rozpoczęto odprawiać msze święte w kaplicy przy salce katechetycznej. W 1981 roku rozpoczęto budowę kościoła, a 19 września 1982 roku bp Ignacy Tokarczuk poświęcił kościół pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego. 18 czerwca 1983 została erygowana parafia z wydzielonego terytorium parafii w Komańczy, ale informację tę ujawniono dopiero w 1984 roku[2].
W 1987 roku został utworzony dekanat rzepedzki. W Rzepedzi znajduje się Dom Rekolekcyjny.
Na terenie parafii jest 1 800 wiernych (w tym: Rzepedź Osiedle – 1 050, Rzepedź wieś – 146, Jawornik – 44, Szczawne – 242, Kulaszne – 70, Turzańsk – 260, Wysoczany – 138)[3].
- Proboszczowie parafii:[4]
- 1984–2019. ks. prał. Bolesław Burek.
- 2019– nadal ks. Adam Ryba.
Kościół filialny[edytuj | edytuj kod]
W 1949 roku w Kulasznem dawna cerkiew została zaadaptowana na kościół filialny parafii w Czaszynie, który pełnił też funkcję kaplicy filialnej greckokatolickiej. 10 marca 1974 roku kościół spłonął, a na jego miejscu zbudowano tymczasową kaplicę dla wiernych obu obrządków. Następnie zbudowano murowany kościół, który 27 listopada 1983 roku został poświęcony przez bpa Ignacego Tokarczuka, pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy[2].
Nowy kościół również był udostępniany dla grekokatolików. W 2004 roku grekokatolicy rozpoczęli budowę własnej cerkwi, która 15 lipca 2006 roku została konsekrowana[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Opis dekanatu na stronie archidiecezji
- ↑ a b Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 1997. Album (s. 435–436) ISSN 1233-4685
- ↑ Rocznik Archidiecezji Przemyskiej 2015 (s. 291) ISSN 1429-6314
- ↑ Duszpasterze
- ↑ twojebieszczady.net Cerkiew greckokatolicka i cmentarz w Kulasznem