Parafia św. Marii Magdaleny w Koninie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Parafia Świętej Marii Magdaleny
Ilustracja
klasztor i kościół parafialny
Państwo

 Polska

Siedziba

Konin

Adres

ul. Reformacka 2
62-500 Konin

Data powołania

1969

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Diecezja

włocławska

Dekanat

koniński I

Zakon Braci Mniejszych

Kościół

św. Marii Magdaleny

Proboszcz

o. Przemysław Kolenda

Wezwanie

św. Marii Magdaleny

Wspomnienie liturgiczne

św. Marii Magdaleny

Położenie na mapie Konina
Mapa konturowa Konina, na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętej Marii Magdaleny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętej Marii Magdaleny”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętej Marii Magdaleny”
Ziemia52°12′12″N 18°15′20″E/52,203333 18,255556
Strona internetowa

Parafia św. Marii Magdaleny w Koninieparafia rzymskokatolicka diecezji włocławskiej, należąca do dekanatu konińskiego I. Erygowana w 1969 roku i prowadzona przez ojców franciszkanów z Prowincji Matki Bożej Anielskiej Zakonu Braci Mniejszych.

Kościoły[edytuj | edytuj kod]

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1629 roku, arcybiskup gnieźnieński Jan Wężyk swoim pismem z 28 września poparł lokacje klasztoru franciszkanów w Koninie. 15 marca 1631 roku wystawiono akt erekcyjny dla utworzonego konińskiego konwentu franciszkanów-reformatów przy kościele św. Marii Magdaleny. W akcie tym król Zygmunt III Waza uzasadniał swoją decyzję osadzenia w Koninie reformackiego klasztoru oraz ogólnie określał jego przywileje, powinności i zasady funkcjonowania klasztoru wśród wiernych. Głównym powodem tej nowej fundacji klasztornej, wyrosłej w pobliżu aktywnego ośrodka braci czeskich w podkonińskim Żychlinie, była realizacja królewskiego programu kontrreformacyjnego, aby osłabić wpływy innowierców w tym rejonie.

Klasztor należał wówczas do wielkopolskiej prowincji św. Antoniego z Padwy. w 1661 Drewniany kościół i klasztor spłonęły, a powstał nowy, murowany kościół klasztorny. 31 maja 1699 roku biskup Hieronim Wierzbowski, sufragan poznański konsekrował kościół. Prace wykończeniowe w obrębie świątyni trwały jeszcze w latach 1727–1733 przy wydatnym wsparciu księżnej Teofili z Leszczyńskich Wiśniowieckiej, kasztelanowej krakowskiej.

W 1864 roku, za czynny udział reformatów w walkach Powstania Styczniowego i popieranie narodowego zrywu, klasztor został zamknięty, a reformaci zostali internowani w Kaliszu. Kościół klasztorny przeszedł pod opiekę księży diecezjalnych, a budynki klasztorne zostały zajęte przez żołnierzy rosyjskich z 13. kargopolskiego pułku dragonów.

W roku 1919 franciszkanie powrócili do Konina. Biskup Stanisław Zdzitowiecki przekazał kościół pod zarząd oo. franciszkanów, a jego pierwszym przełożonym został o. Jan Milicki, prefekt miejscowego gimnazjum i profesor łaciny. W klasztorze, mieściła się wówczas najpierw szkoła powszechna, a później bursa dla gimnazjalistów. W 1940 roku franciszkanie zostali ponownie usunięci z klasztoru przez hitlerowskie władze. W zabudowaniach klasztornych urządzono internat dla młodzieży hitlerowskiej, a w kościele szkołę. W świątyni zniszczono wnętrze, wyburzono część pomieszczeń klasztornych oraz przylegającą od strony zachodniej kaplicę Matki Bożej, zmieniając dotychczasową bryłę klasztoru. Kaplicę tę odbudowano w 1999 r.

Po wyzwoleniu miasta w 1945 roku w zabudowaniach klasztornych rozpoczęły działalność dwie szkoły podstawowe oraz magazyny przedsiębiorstwa „Prasa–Książka–Ruch”. Powracający do Konina franciszkanie jako rekompensatę otrzymali położony w bliskim sąsiedztwie kościół protestancki i dawne mieszkanie pastora. Po przeniesieniu szkół do innych obiektów franciszkanie powrócili do zdewastowanego kościoła i części zabudowań klasztornych. Prace nad rekonstrukcją wnętrza kościoła trwały do 1956 roku, a nad odbudową zniszczonych ołtarzy do 1967 roku. Odtworzono je na podstawie zachowanych zdjęć. W maju 1967 roku, zrekonstruowany staraniem zakonników i wiernych ołtarz główny poświęcił biskup Antoni Pawłowski. Dwa lata później, w 1969 r. w kościele erygowano nową parafię pw. św. Marii Magdaleny, dokonując jednocześnie rozgraniczenia pomiędzy nią a najbliższą parafią św. Bartłomieja. Wszystkie zabudowania należące do zakonu ostatecznie zostały oddane do użytkowania zakonnikom w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku. Od tego czasu trwa gruntowny remont kościoła i klasztoru[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Franciszkanie Konin – Historia. [dostęp 2014-09-15].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]